Columns Hans van den Berg: 2015

Het komt wellicht wat zwaar over, deze 'kop', maar toch wil ik er iets over schrijven, zo rond deze Pinksterdagen. Nog maar een heel klein gedeelte van onze bevolking, zo blijkt uit gehouden onderzoeken, weet nog de betekenis van het Pinksterfeest. Het is vervaagd, wazig geworden, en de betekenis klinkt zweverig! Men vindt het niet meer van deze tijd om over geestelijke dingen te denken en te praten; dat is van vroeger, en nu misschien nog voor zweverige mensen, maar niets meer voor deze snelle, flitsende en moderne eenentwintigste eeuw! Dat kun je denken en geloven, maar dan zit je er wel goed naast! Gods Woord, de Bijbel leert ons juist hoe ontzettend belangrijk de geestelijke wereld is, en blijft! Als je geen waarde hecht aan Gods Boek en het niet beschouwt als het gezaghebbende Woord van de ware God Die regeert, dan zal het voor mij moeilijk zijn om je te boeien met deze overdenking. Maar zeker zullen er ook lezers zijn die nog niet alles over boord hebben gezet, van wat zij vroeger meegekregen hebben van hun ouders, de kerk en de [zondag]school. Hoe dan ook, voor mij zijn het Gods woorden, opgeschreven door mensen maar wel  voor élk woord geïnspireerd door de Heilige Geest! En daar gaat het mij om in dit stukje, en daar ging het om, bijna tweeduizend jaar geleden, toen daar op dat al 1500 jaar oude oogstfeest Gods Geest permanent op aarde kwam wonen, in mensenharten! Toen de Here Jezus hier op aarde alles had volbracht en weer terugkeerde naar de hemel, toen beloofde Hij de komst van Gods Geest. En dát gebeurde, tien dagen na Zijn vertrek. Vanaf dat moment werd dat voor gelovigen een realiteit, door de eeuwen heen, en nog altijd! "De Geest van Hem Die Jezus uit de doden opgewekt heeft" [Rom.8:11] kwam in mensenharten wonen en werken, en hen leiding geven. En dat is nog altijd zo; zoals ik al schreef, de geestelijke wereld is een realiteit die zwaar onderschat wordt, door de wereld, maar helaas ook door kerkmensen. Heel vaak wordt er nooit of nauwelijks over nagedacht! God Zelf is Geest, onzichtbaar maar overal aanwezig! Hoe belangrijk het geestelijke, het onzichtbare is, dát zegt Gods Woord duidelijk: Paulus schrijft aan de christenen in Korinthe: "Wij houden onze ogen immers niet gericht op de dingen die men ziet, maar op de dingen die men niet ziet; want de dingen die men ziet zijn van het ogenblik, maar de dingen die men niet ziet zijn eeuwig. " [2 Kor. 4:18] Gods Geest wil ons daar de weg in wijzen, dáár is Hij voor gekomen! Talloos zijn de mensen die slechts hechten aan het zichtbare, en opgaan in wat de wereld hen te bieden heeft! Zij klampen zich vast aan mensen, zaken of andere dingen die tijdelijk zijn en hen ontvallen tijdens hun leven of anders zeker bij hun sterven! Een bizar gebeuren tijdens deze week illustreert wat ik bedoel: een kip had bij ons 21 dagen zitten broeden en een dag later waren er zes kuikens te bewonderen. Ik haalde de kip met haar kroost uit de mand en liet haar in het hok, waar ze direct de kleintjes onder haar vleugels nam. Een paar uur later ging ik bij haar kijken en zag tot m'n ontsteltenis dat ze op haar rug lag, met de poten omhoog, dood! De kuikens? Die vond ik tussen haar veren, zich vastklampend aan het nog warme moederlijf! Gelukkig was ik nog op tijd om hen onder een warmtelamp te brengen, die de onmisbare moederwarmte compenseerde.

Tijdens deze prachtige voorjaarsdagen komt alles in een geweldig tempo tot leven! De natuur groeit en bloeit! Wát een pracht, wát een praal, wát een overvloed aan schoonheid! De Schepper is aan het uitpakken, zou je kunnen zeggen, Hij laat iets zien van Zijn heerlijkheid en almacht! Het lijkt ook wel of de natuur even alle duistere en sombere en verdrietige dingen en gebeurtenissen in de wereld wil ‘verbloemen’! Maar let dan wel op, het is zo ook weer voorbij! Als je het negatieve laat overheersen, ook in deze tijd, dan mis je de belofte die in die prachtige natuur besloten ligt! De belofte dat er een tijd komt, nee, dat er een eeuwigheid komt, waarin het nooit meer anders zal zijn!

Dat het komt, dát is zeker! Wanneer precies, dat is niet bekend! Maar dat het zeer nabij is, dát maakt de Bijbel duidelijk met tal van voorzeggingen in het verleden, die nú aan het gebeuren zijn!

Of heb je de boot gemist? Het zijn voor ons bekende spreekwoorden maar de werkelijkheid van deze dagen is dat veel vluchtelingen liever niet in de boot waren genomen maar hem liever hadden gemist! Ze hadden er duizenden euro's voor betaald, om in ieder geval weg te komen uit hun land, waar geweld en anarchie alles ontwricht en vernietigt! Maar het liep uit op een vreselijke ramp, het scheepje werd voor velen van hen een doodskist! Hoe tragisch en verschrikkelijk allemaal! Gewetenloze criminelen buiten de erbarmelijke situatie uit en proppen  hun 'betalende passagiers' in hun gammele bootjes, zonder begeleiding en navigatie! Italië wordt overspoeld door duizenden asielzoekers, terwijl een deel van hen het doel niet bereikt, maar verdrinkt in de Middellandse Zee!

Nu we de aprildagen van 2015 beleven en de meidagen tegemoet gaan, worden we opnieuw  herinnerd wat er 75 jaar en 70 jaar geleden gebeurde, vaak tot op de dag! Dat toen die vreselijke oorlog begon en pas vijf jaar later een einde nam! Gisteren herdacht men de bevrijding van kamp Westerbork, Polizeiliches Durchgangslager Westerbork, door Canadese militairen, en zo zullen er nog vele gedenkwaardige momenten volgen. Via krant, journaal en actualiteitenrubriek kan je in deze dagen meebeleven wat er zich toen allemaal afspeelde. Op 16 April a.s. of 27 Nisan 5775 gedenkt men in Israel  Jom Hasjoa wehagewoera , 'de dag van vernietiging en heldendom'. Aangrijpend en spannend zijn de verhalen die [weer] verteld worden door overlevenden van de Holocaust, van verzetstrijders en Engelandvaarders. Ik heb de bevrijding niet bewust meegemaakt, maar wat zal er een blijdschap geweest zijn onder al die mensen toen de bevrijders daar waren en ze de vijand tot overgave, tot capitulatie dwongen! Wat mij opvalt bij al die berichten en verhalen is dat de bevrijding zo verschillend heeft plaatsgevonden, in een reeks van weken en maanden. Hoewel vijf Mei de nationale Bevrijdingsdag is werd in September 1944 de provincie Limburg al bevrijd! Toen moest de vreselijke hongerwinter  in het Westen nog plaatsvinden! En daarom werden en worden er ook nu weer diverse 'bevrijdingsdagen' gevierd in ons land.

Op het moment dat ik dit schrijf regent het onophoudelijk en loeit de wind rond ons huis! Waarschuwingen voor windstoten en code geel! Hoewel het voorjaar is begonnen lokt het zeker niet om even lekker buiten te gaan genieten van de lentebodes en uitlopende bomen en struiken. Grijs en grauw ziet alles er uit, en de vooruitzichten zijn ook somber, volgens de weerman. Toen ik er over nadacht realiseerde ik me dat dit weertype aardig overeenkomt met de situatie in de wereld.

Als columnist kun je er niet omheen in deze hectische dagen van verkiezingsretoriek. Ja, want het is weer zover! Morgen trekken wij weer naar de stemlokalen, en voor dat dát gebeurt worden we van alle kanten bestookt met verhalen en beloftes van politici van verschillende kleur. Debatterende voormannen van de grootste partijen komen in deze dagen indringend de woonkamer binnen. Ze hebben zóveel te vertellen, en omdat ze het op zulke momenten meestal oneens zijn met elkaar, praten ze bijna altijd weer door elkaar, zodat je vaak niet eens verstaat wat er gezegd wordt! Rommelig, precies zoals politiek vaak overkomt, helaas. Ja, en waar gaat het nu in feite om? Het zijn de Provinciale Statenverkiezingen 2015; een gebeurtenis die meestal niet zoveel belangstelling trekt, en dus ook niet veel kiezers! Maar deze keer wordt alles in het geweer geroepen, omdat het bestaan van de huidige regering er in feite van afhangt! Het resultaat van morgen zal uiteindelijk het aantal zetels in de Eerste Kamer bepalen, voor elke partij. En omdat de meerderheid van de coalitie in deze kamer toch al minimaal is, zal zetelverlies voor VVD en PVDA nare gevolgen hebben en strubbelingen veroorzaken bij het regeren.  Er valt dus weer wat te kiezen, dat is zeker! En het kan in alle vrijheid, laten we er daarom ook gebruik van maken! Helaas is het in veel landen anders gesteld; met kent geen vrije keuze als het gaat over politiek, godsdienst of privéleven. Men is verplicht te doen wat wrede machthebbers van hen eisen. Als je de verhalen hierover hoort of leest, dan ga je enigszins beseffen hoe kostbaar vrijheid is, en wat het betekent als je zelf geen keuze hebt!

Een woord met een dubbele betekenis; relatie heeft met 'betrekking tot iets of iemand' te maken en relatief met betrekkelijk! Hoe betrekkelijk alles is ervaren we bijna dagelijks, en dát heeft bijna altijd iets te maken met iets of iemand, of het staat ermee in relatie! Neem als voorbeeld  'het probleem' van Groningen; het enorme aardgasveld van Slochteren werd een goudmijn voor ons land, en het kon niet op. Vanaf de jaren zestig werd het een welkome bron van inkomsten voor de Staat, en het had nog jaren kunnen duren als niet al die lichte aardschokken, die daar al enige jaren plaatsvinden, roet in het eten hadden gegooid! De betrekkelijkheid van deze bron is nu wel aangetoond, en de relatie tussen de Staat en de Groningers is in hoge mate verslechterd! De feiten zijn dat Nederland er jarenlang goed garen bij heeft gesponnen, en de inwoners van het hoge Noorden in toenemende mate er alleen maar schade door lijden aan huizen, gebouwen en fundamenten, maar ook fysieke schade. Nu uit rapporten ook blijkt dat door de jaren heen alleen maar werd gedacht aan winst maken, en totaal niet aan het welzijn van de bewoners, wordt de ontevredenheid en boosheid alleen maar heftiger. De nu verantwoordelijke minister Kamp krijgt het allemaal op zijn bordje, en de eens zo'n krachtige pijler van onze economie is nu tot zijn hoofdpijndossier geworden! Een drastische inkrimping van de gaswinning en een genereuze tegemoetkoming aan gedupeerden zou de relatie kunnen herstellen, maar dan moet er niet lang meer getut en getalmd worden!

Nogal een agressief begin, zo lijkt het. Ik zal je zeggen dat ik niet wist waarover te schrijven. Er komt in deze hectische wereld zóveel op me af dat ik er geen touw aan kan vastknopen. Ik bedoel dat ik het niet kan samenvatten onder één titel. En toen kwam ik deze slogan tegen op m'n computer, een internetsite waar je mee kunt doen met het voordelig inkopen van energie, telefoon en andere zaken. Verder wijd ik hier niet over uit, maar doe je voordeel er mee als het je past.

Rookontwikkeling, een stroomstoring, problemen met de bovenleiding. Een treindienst door een tunnel  is zo eenvoudig nog niet. Als reiziger heb je er regelmatig last van, zo bleek vorige week op drie verschillende dagen. Toch boekt Eurotunnel - de exploitant van de Kanaaltunnel, die kort geleden met de jaarcijfers kwam - het ene na het andere record. Dat is wel eens anders geweest! De verbinding tussen Frankrijk en Engeland kwam dan toch eindelijk tot stand in 1994. Als je nagaat dat Napoleon er al mee bezig was en een ontwerp liet maken om een tunnel te graven voor de postkoets! Maar het bleef bij een ontwerp. Pas in 1880 begon men te boren, aan beide zijden van Het Kanaal, 400 meter per maand! Maar drie jaar later stopte men vanwege militaire- en andere redenen. Uiteindelijk werd 1987  het jaar dat het  werkelijk begon, en in 1994 werden de drie tunnels, twee voor de treinen en een voor de dienstverlening en ingeval van nood, officieel geopend door koningin Elisabeth en president Mitterrand. Er waren zowel voor- als tegenstanders  van dit 50 kilometers lange onderwatertraject dat uiteindelijk meer dan 30 miljard gulden kostte! De meer dan 200 banken die er in mee participeerden kregen het na de start zwaar te verduren omdat  het totaal niet floreerde. De concurrentie van veerboten en goedkope vluchten bracht de kanaaltunnel in de loop der jaren tot aan de rand van een faillissement. Maar sinds 2011 gaat het stukken beter en neemt het vracht- en passagiersvervoer alleen maar toe! Als je durft kan je in 35 minuten oversteken in 'Le Shuttle' , de trein die je met een snelheid van 150 km per uur naar de overkant brengt! Gelukkig maar dat het snel gaat, want echt leuk lijkt het niet! Je ziet niets van buiten, je duikt direct in een donker gat, de tunnel, en dan in een hermetisch afgesloten trein. En daar ga je dan, 40 meter onder de zeebodem. Eng? Voor de een wel, voor de ander niet. Velen zullen er nooit instappen, vele anderen willen het meemaken!

Niet bepaald een onderwerp  dat je zou verwachten in de omstandigheden waarin wij verkeren. Niet alleen het seizoen leent zich er niet toe, maar ook onze voorzieningen zijn zodanig dat we onze dorst op elk moment van de dag kunnen lessen met zuiver en veilig water. Dat is trouwens een groot voorrecht; in tal van landen worden veel ziekten veroorzaakt door gebrek aan schoon drinkwater!

Deze Franse woorden zijn inmiddels overbekend geworden door de massa's  betogingen in Frankrijk, en over de hele wereld! 'Je suis Charlie', of, in onze taal: ' Ik ben Charlie', daarmee betogend dat je je vereenzelvigt met het  Frans satirische weekblad 'Charlie Hebdo'  in Parijs, vanwege de laffe aanslag en moord op een aantal medewerkers, vorige week. Een voor ons vrijwel onbekend blad dat nu alle aandacht van de wereld heeft! De wekelijkse editie van het blad bestond uit  60.000 exemplaren; deze week drukt men er vijf miljoen, en hoopt men dat dit genoeg is!

Er was echt sprake van een schokgolf die door de wereld ging, toen vorige week de twee aanslagen plaatsvonden in Parijs. Niet alleen het altijd uitdagende weekblad was doel, maar ook een onschuldige Joodse supermarkt. Uiteindelijk werden er 17 mensen meedogenloos vermoord, en dat in het land met het motto van ' Liberté, égalité, fraternité',  vrijheid, gelijkheid en broederschap! De oproep om te komen demonstreren tegen het geweld en de aangetaste vrijheid werd niet alleen in Frankrijk maar ook wereldwijd gehoord en beantwoord; Frankrijk telde meer dan drie miljoen deelnemers en in tal van landen kwamen duizenden in hun steden om hun solidariteit en steun te betuigen! 'je suis Charlie' werd door de miljoenen door de straten gedragen, in Parijs voorafgegaan door een veertigtal staatshoofden, arm in arm. Een massa van ongekende grootte die zich vereenzelvigde met de getroffenen: 'Ik ben Charlie'.

Vandaag komt er weer een einde aan een periode 'anders dan anders'; kerstdagen, vakantie, afsluiting van een oud jaar en de start van een nieuw jaar. Morgen, Maandag, begint het gewone leven weer; een tijd van rust, party's , eten en drinken, gedenken en gezelligheid is voorbij, en een normale week van werk, naar schoolgaan of studeren ligt voor ons. Het jaar 2015 heeft z'n ritme gevonden! En nu moeten wij nog in ons ritme komen; na alle goede wensen die we ontvingen mogen we nu uit gaan zien naar de invulling daarvan. Wat zal dit jaar gaan brengen? Wat we achter ons laten was een heftig jaar, en een heleboel wat ons bezig hield nemen we mee, het nieuwe jaar in! Konden we het maar achter ons laten, die dingen waar we ons zorgen over maken, net als dat afgedane jaar. Maar nee, de zorgen van deze wereld storen zich niet aan grenzen, aan geen tijdsgrenzen en ook aan geen landsgrenzen! Ook in 2015 nemen wij ze mee als virussen die niet uit te roeien zijn! Niet alleen het dodelijke Ebola virus dat nog steeds tientallen slachtoffers maakt, maar vooral het virus van 'geweld' dat zich langzaam maar zeker nestelt in tal van landen, verspreidt door groeperingen die voor 'de dood' kiezen en door hun wrede geweld talloze slachtoffers maken, brengen in dit jaar heel veel onzekerheid en angst met zich mee.  ISIS, Al Qaida, Boko Haram, Taliban, Hamas en de Moslimbroederschap, namen met een dreigende klank, niet meer weg te denken uit de media,  zijn de dragers van dit alles vernietigende 'virus'! De opstand in Syrië, die in Maart 2011 begon, is uitgelopen op een burgeroorlog die nu zijn vijfde jaar ingaat! Het is een bron geworden van duivels geweld dat inmiddels miljoenen slachtoffers voort heeft gebracht, dodelijke slachtoffers, gewonden en vluchtelingen! Syrië is een puinhoop geworden, grotendeels in puin geschoten door haar eigen leger! En de Europese landen worden nu overspoeld door duizenden Syrische vluchtelingen, die de dood ontvlucht zijn. De zgn. Arabische Lente in het Midden Oosten is geworden tot een inferno voor deze regio!  In bijna elk land zijn dood, verderf en anarchie de dagelijkse ingrediënten! En er is nog geen glimpje van hoop op verbetering, in dit jaar! In Europa, waar dit soort dingen, God zij dank, [nog] niet aan de orde zijn, kent men ook nog steeds de  al maar durende crisisproblemen, en  waarvan het einde nog niet in zicht is. En nu daarnaast het enorme vluchtelingenprobleem, de boycot tegen en van Rusland, een recalcitrant Griekenland dat dreigt uit het gareel te gaan lopen. Een Nederland dat het nieuwe jaar ingaat met een groot zorgenkind: de Zorg; en daarnaast de komende Provinciale Statenverkiezingen  op 18 Maart a.s. wat een grote zorg voor het zittende kabinet zal zijn! Kortom, kunnen we ook nog iets positiefs verwachten in dit jaar?