Columns Hans van den Berg: 2002 

Eerder dan gedacht werd heeft de informateur zijn werk beëindigd en is de weg vrij gemaakt voor de formateur, om een nieuwe regeringsploeg voor ons land samen te stellen. Na alle comotie tijdens en na de verkiezingscampagne, is het eerste gedeelte van de nieuwe start heel rustig verlopen. De beoogde regeringspartners zijn er, boven verwachting, heel snel in geslaagd om een regeerakkoord tot stand te brengen! Wie had dat ooit kunnen denken? De door vele partijen verguisde nieuwkomer, de LPF, werd zonder veel omhaal ‘ingelijfd’ als coalitiepartner en al de ‘onmogelijke’ ideeën van wijlen de heer Fortuyn zijn ‘geslikt’ of verdwenen als sneeuw voor zon! In de komende dagen zullen de nieuwe bewindslieden zichtbaar gaan worden, want leider Balkenende is met het formeren begonnen! Hij ‘schept’ een nieuw kabinet, hij zal gedaante gaan geven aan de wens van de meerderheid van ons volk!

Zoeken is een echt wérkwoord voor mensen; we zoeken wat af op deze wereld, naar iets of naar iemand! We maken ons druk om van alles, we willen dit en we willen dat en we zoeken tot we het gevonden hebben. Dieren hebben het wat dat betreft heel wat gemakkelijker, ze wachten het rustig af en het zoeken van deze schepsels is minimaal, vergeleken met ons.

Als je nadenkt over het zoeken dat je zelf hebt gedaan, vandaag, of gisteren, of het zoeken van de mensen om je heen, dan kom je tot het inzicht dat inderdaad zoeken een belangrijk onder-deel van het leven op aarde is. Als je jong bent zoeken ouders nog voor je, maar daarna mag je zelf aan de slag! Je zoekt vrienden, de juiste opleiding, een baan, een auto, een partner, een plek om te wonen, kopen of huren, welke hypotheek, meubelen en spullen voor je huis. Je zoekt uit wat het beste is, trouwen of samenwonen, in de kerk trouwen, of niet, een feest geven, en waar! Als je dan op jezelf woont zoek je samen uit hoe het verder dient te gaan. Je zoekt een manier om promotie te maken, je zoekt eigen voordeel, eigen eer, vermaak, genot, bevrediging van behoeften! Onderwijl zoek je naar de juiste planning voor [een] kind[eren]. Als ze komen dan zoek je het béste voor ze: de juiste voeding, de béste school, een goede sportvereniging, enzovoort, enzovoort, totdat ze het zelf weer overnemen!

In Rome werd deze week de Wereldvoedseltop van de Verenigde Naties gehouden, de FAO. Er kwamen 183 lidstaten van de VN bijeen voor deze ‘antihongerconferentie’, maar uiteindelijk was het resultaat van deze conferentie heel mager. Mijn krant schreef dat de conferentie sloot zoals hij was begonnen: ‘met de constatering dat er onvoldoende wordt gedaan om de honger in de wereld te bestrijden’. En weer nam men zich voor om vóór 2015 het aantal hongerenden in de wereld met 50% te verminderen, van 800 miljoen naar 400 miljoen! Maar in 1996 had men zich dat ook al voorgenomen, en het tot nu toe bereikte resultaat ligt bij lange na niet op schema! Kofi Annan, de secretaris-generaal van de VN stelde onomwonden dat de Westerse wereld zich diende ‘te schamen’ voor deze intrieste situatie in de wereld! ‘In een wereld waarin er voldoende is ligt het in onze mogelijkheid hongerlijden te beëindigen’. Maar wij doen het niet; onmacht en vooral onwil bij mensen houden de voeding tegen die de miljoenen in Azië en Afrika zouden kunnen verlossen van het hongerlijden! Hoe hoog de bespreking van dit voedselprobleem op de agenda staat bij de lidstaten mag duidelijk zijn uit de afvaardiging van elk land; hoewel de voorzitter hoopte op veel staatshoofden en regeringsleiders waren er slechts twee van de 183, de overige landen stuurden een minister!

In het woordenboek las ik iets over dit woord, en er stond onder meer: ‘ het komt niet slechts aan op onze daden, maar ook op onze gezindheid’. Dat verduidelijkt al een heleboel. Het gaat er uiteindelijk om wat ons ten diepste beweegt in het leven, hier.

Voor en na de verkiezingen is dit woord nogal eens gebruikt door en voor en tegen mensen en partijen. Daarbij is het verkiezingsprogramma van een bepaalde partij een belangrijk document; daarin staat in feite de denkwijze, de overtuiging van een groepering opgetekend. Zo’n stuk vermeldt als het ware de grondslag, het fundament van de partij, dáárop wordt gebouwd, dáárop kan men aangesproken en eventueel ‘afgerekend’ worden! Na de bijzondere maanden die wij doormaakten, kent u al deze termen en uitspraken wel, denk ik.

Na een hectische tijd waarin van alles plaats vond, komen we als land en volk weer in wat rustiger vaarwater, zo lijkt het. Heftige verkiezingsdebatten, het aftreden van het paarse kabinet, een politieke moord en een verkiezingsuitslag die het totale politieke beeld in Nederland veranderde; dát vooral hield ons de laatste maanden bezig.

Uiteindelijk zat dan gisteren de nieuwe volksvertegenwoordiging bijeen, keurig ‘gerangschikt’ in vakken; rechts bij rechts, links bij links! Een stoel werd speciaal in beeld gebracht; gemarkeerd door een foto was daar de zetel van de vermoorde leider van de LPF, Pim Fortuyn, de man die heel veel opschudding bracht in ons land, en dat met de dood moest bekopen! Na ieders sterven ontstaat er erfgoed, en zo ook bij deze man. In de afgelopen weken is dat woord, met betrekking tot hem, vele malen gevallen: het erfgoed, het gedachtegoed van Fortuyn! Zelfs werd er al een stichting in het leven geroepen die zijn ‘gedachtegoed’ moet gaan ‘beschermen’! Is het zó waardevol, dit erfgoed? Ieder zal daar een eigen mening over hebben. Zeker is dat velen hem zagen als een soort ‘goede herder’, die zijn ‘schapen’ wel naar het ‘vaderhuis’ zou leiden, zoals hijzelf in een van zijn boeken de ideale regeringsleider schetste!

Of is het ‘kop nóch staart’ of ‘kop én staart’? We zullen zien waar het op uit loopt! Het meest bekende is bij ons wel dat je ergens niets van begrijpt en je er dan ‘kop noch staart’ aan ziet.

Na een hectische verkiezingsweek keren wij in Nederland weer terug naar de werkelijkheid; de één verheugd, de ander ontnuchterd of verbaasd, positief, ontgoocheld, of anderszins. Na het ‘stemming kweken’, ‘het zweven’ van velen staat het nu allemaal op papier! Er is geen weg meer terug, ook al heb je nog zo’n spijt van je [verkeerde] keuze!

Hoe het ook zij; het is geen ‘saaie’ boel op aarde, en zeker ook niet in ons land! Helaas geen gebeurtenissen om vrolijk van te worden, maar wél nieuws, elke keer weer!

Als je dit leest is de verkiezing voor de Tweede Kamer, welke nog nooit zoveel ‘stof’ deed opwaaien, misschien al achter de rug, en de uitslag bekend. Het kan ook zijn dat joUw stem nog ‘zweeft’, omdat je nog steeds niet weet aan welke partij je ‘hem’ zult geven, na alle consternatie van de voorbije week! Nederland in rep en roer nu de man, die alle aandacht naar zich toetrok, in de strijd om de [zwevende] kiezer, Pim Fortuyn, om het leven werd gebracht! Vreselijk en diep treurig dat het zover moest komen! Verder wil ik er niet veel over schrijven; er is al zóveel gezegd en geschreven! Het meest heeft mij nog de reacties van een deel van het volk verbaasd en soms ook verbijsterd! Maar ook de invloed welke deze man op dit volksdeel, in zo korte tijd, had verkregen! Alleen nog maar door kritiek op het bestaande en niet, of nau-welijks een onderbouwd plan van verbetering! Is het niet opmerkelijk dat mensen zó makkelijk van de één, die niet aan hun verwachting heeft voldaan, overstappen naar de ander met idealen die voor een deel zweverig overkomen en niet realiseerbaar zijn?

Een mooier onderwerp is toch niet denkbaar in deze lentetijd! Allerwegen wordt er geploegd, gespit, geharkt en dan gezaaid of gepoot, in het groot en in het klein! Het is een bedrijvigheid van jewelste! Heeft men geen voor- of achtertuin dan zaait men het in bakken of potten en plaatst men het op het balkon of op de vensterbank. Het [mee]beleven van de ontwikkeling en groei van een zaadje of bolletje tot plantje en tot bloem of vrucht heeft iets fascinerends, dat heel veel mensen boeit! Iets zelf opkweken is i n ! Zelf kan ik erg genieten van het vaak snelle opkomen van zaadjes of pitjes en de geweldige groeikracht te zien, die de Schepper er in heeft gelegd! En elk zaad heeft een eigen groeiwijze en de vele plantjes dragen, na het opkomen, de schillen van het zaad op de eerste blaadjes, als bewijs van de ‘uitbraak’! Nieuw leven ontwikkelt zich, en dat is in overeenstemming met het woord kweken dat verwant is aan kwik, dat levend[ig] betekent.

Tot tweemaal toe ‘staakten de stemmen’[net zoveel ja’s als nee’s] deze week in de Tweede Kamer, toen het ging over het plan inzake het nieuwe gevechtsvliegtuig. Het voorstel van het nu afgetreden kabinet, om mee te doen in de ontwikkeling van dit peperdure toestel, werd tenslotte toch afgestemd door de Partij van den Arbeid, waardoor er een pat-stelling ontstond: 74 voor, 74 tegen! En vandaag, Vrijdag, heeft de regering mede daarom geen besluit genomen over het wel of niet doorgaan. Naar ik meen, terecht. Als er zo’n verdeeldheid is onder de volksvertegenwoordiging, over zo’n belangrijke kwestie, dan moet een demissionair-kabinet het aan haar opvolger overlaten en niet op de valreep nog ‘doordrukken’!

Een gezegde, afkomstig uit de toneelwereld, dat aanduidt dat ergens een einde aan is gekomen. ‘Einde voorstelling’; het doek wordt neergelaten, het is afgelopen, voorbij.

Je kent die uitdrukking vast wel en elk mens, van jongsaf aan, weet er meestal wel van mee te praten. Het duidt veelal niet op iets vrolijks maar meer draagt het in zich iets van teleurstelling, tegenslag, gemis en/of afscheid. Misschien, als je dit leest, word je er [weer] bij bepaald dat ook in joUw leven het doek viel over iets of iemand, kort geleden nog maar of misschien al heel láng geleden, maar dat nog steeds aan je ‘vreet’! Misschien mag ik dan ‘een doekje voor je opendoen’ in deze column, beslist geen ‘doekje voor het bloeden’!

Als ik dit schrijf is het Zaterdag; een dag dat velen van ons de supermarkt bezoeken, een winkelwagentje of een mandje volladen en dan de kassa bezoeken om de vergaarde goederen te betalen. Als dat gebeurd is, hetzij met contante euro’s, hetzij op electronische wijze, kan men gaan; er is afgerekend, het is nu eigendom en men kan er mee doen wat men wilt! Het is de gewoonste zaak van de wereld, zo gebeurt het in het tuincentrum, de modewinkels, bij de bakker, de slager en de visboer; en als we gezellig ‘uit eten’ zijn geweest vragen we: ‘ ober, kan ik even afrekenen? Doodgewoon in het rijke Westen!

Een heel andere vorm van afrekenen kent men in de criminele wereld; meestal heeft het dan te maken met onderlinge geschillen tussen rivaliserende bendes. De één wordt dan door de ander ‘uit de weg geruimd’, meestal gevolgd door een ‘tegenactie’ van de getroffen partij, zoals ook bekend uit de gangsterverhalen van de maffia in Italië en de VS.

De lente is weer in het land en het is duidelijk herkenbaar; de pracht van de schepping manifesteert zich van dag tot dag! En mede door alle zonnige dagen komt het alles prachtig tot uiting.

Wij kunnen een voorbeeld nemen aan de natuur; zij juicht voor haar Schepper in al haar schoonheid, hulde aan de Ontwerper! Als je ogen open zijn en je er de tijd voor neemt, dan is het de mooiste ‘voorstelling’ die je je maar kunt indenken, én ‘gratis’ te bezichtigen! Maar toch, als je er geen verstand van hebt, zul je pas aan de vrucht ‘de boom kennen’, niet aan de bloesem, al is het nog zo mooi!

Herkenbaarheid

; het kan van lévensbelang zijn! Ik las van een Joodse vrouw die telkens met grote zorg en angst in de bus om zich heen kijkt naar iemand die ‘bommen’ op het lijf heeft gebonden, met het doel ze ergens tot ontploffing te brengen! Was er maar iets herkenbaars!

daar is een weg’! Dit oer-Hollandse gezegde kent iedereen; met deze ‘levensregel’ zijn we grootgebracht en worden we opgevoed! Door te handelen naar dit gezegde zijn er geweldige prestaties neergezet in ons land!

Prestaties leveren, we kunnen er wat van; Nederland blaast een flinke ‘deun’ mee, in het ‘wereldorkest’, ook al is het maar een ‘vlekje’, op de wereldkaart! Ook op sportgebied is de Nederlandse ‘wil’ om te winnen meestal duidelijk aanwezig. Voor velen is het daarom des te pijnlijker dat Nederland niet voorkomt onder de kandidaten, die strijden om de ‘wereldkampioen voetbal’ titel! Gelukkig liet ‘onze’ Jochem het niet afweten en veroverde de schaatstitel, op wereldniveau! Zijn wil om te winnen manifesteerde hij op een grootse manier, door de achterstand, die hij opgelopen had na drie afstanden, bij de laatste race royaal en met overmacht weg te werken!