Toepasselijk, niet waar? Wanneer je dit leest dan resteert er nog één dag van jaar, of het is al voorbij, en zijn we aan het jaar 2015 begonnen. Wat is een jaar? 'De naam van een tijdsruimte waarin de aarde éénmaal haar baan om de zon doorloopt', zegt het woordenboek. Dus simpel gezegd wordt de aardse tijd in jaarmoten verdeeld. Het is ook 'de eenheid waarmee de menselijke levensduur gemeten wordt.'  En nu is er dus weer bijna zo'n moot op van de ons toegemeten tijd!

En al is het dan een jaarlijks terugkomend iets, toch heeft het voor ieder wat bijzonders. De een wordt droefgeestig, een ander zenuwachtig, de een verlángt naar het nieuwe jaar, de ander neemt met moeite afscheid, de een denkt met blijdschap terug aan het voorbije jaar, de ander met droefheid of met gemengde gevoelens.  Voor een zieke of werkeloze duurde het jaar heel lang, voor een druk bezet iemand vloog het om, en was het te kort! Kortom, zo verschillend onze levens zijn, zo verschillend gaan we ook met de jaarwisseling om.

Ruim 2000 jaar geleden dacht bijna niemand in Israël er meer aan dat de beloofde Messias nog wel eens zou kunnen komen. God had het wel beloofd en het door de profeten aan de mensen laten zeggen, maar het duurde zó lang, dat de mensen dachten: vergeet het maar, dat gaat niet meer gebeuren!  Nu, in 2014, zijn wij in een zelfde situatie; het is wel voorzegd door God, via Zijn apostelen en engelen, maar het duurt zó lang, vergeet het maar!

Je zult maar een klap van de koning krijgen! Ja, en dat gebeurde wel, vorige week. Koning Willem-Alexander sloeg majoor Gijs Tuinman tot ridder in de Militaire Willemsorde. De majoor kreeg dit hoogste militaire ereteken vanwege zijn onverschrokken optreden en leiderschap tijdens diverse missies in Afghanistan. In de afgelopen vijftig jaar viel deze lauwering of verering aan nog slechts een persoon te beurt, de intussen bekende Marco Kroon. De Willemsorde zelf is al van 1815; koning Willem I stelde hem in: ' tot belooning van uitstekende daden van moed, beleid en trouw.......enz.'

Vanaf die tijd zijn eer meer dan 6000 uitgereikt tot belooning!

Een vreemd woord eigenlijk, in-vloed; het komt van het Latijnse woord influxus en het betekent  'inwerking op iets of iemand op verschillende manieren'. Een heel belangrijk woord, zeker in onze maatschappij en zéker in deze tijd; iedereen heeft of krijgt er mee te maken, gewild of ongewild!

We worden van alle kanten be-invloed; ten goed of ten kwade, maar je komt er niet omheen!

Als deze week de Wildersformatie in de Tweede Kamer betoogt dat ze in Nederland van de Islam afwillen, en dat de moskeeën gesloten moeten worden, dan zal dat ongetwijfeld invloed hebben op de volgende zetelpeiling! Trouwens, deze peilingen laten wel heel duidelijk zien wat een invloed het beleid van dit kabinet heeft op de kiezers;  begonnen ze als coalitie met 77 zetels, nu resten er nog slechts 34 als er nu gekozen zou moeten worden! Inclusief de twee Turkse leden van de PvdA-fractie, die weggestuurd werden maar wel hun zetel meenamen! En wat zal dát weer voor invloed hebben op het stemgedrag van de Turkse bevolking, straks bij de Provinciale Statenverkiezing? Bovendien, de SP waarschuwde bij monde van Sadet Karabulut minister Asscher voor de ongewenste beïnvloeding  van de Turkse president Erdogan, die al lang grip probeert te krijgen op de Turken in ons land.

Dáár kun je een boom over opzetten; wat is er nu wérkelijk belangrijk in het leven, in ons leven, in jouw leven?  Wat behoort er nu in deze wereld een eerste prioriteit te krijgen?

Voor je eigen leven weet je het wel; je gezondheid, je huwelijk en gezin, je financiële positie, de toekomst! Eindeloos kun je daar over doorpraten, maar veelal  is gezondheid toch wel dé topper! En begrijpelijk, want dat is toch wel dé basis van waaruit alles moet voortkomen! Toch zijn zelfs deze zaken van tijdelijke aard en op de duur onbelangrijk! Later meer hierover.

Maar dat is niet meer verplicht, bij ons. Het mag; sinds 1970 ben je vrij te kiezen [je stem uit te brengen] voor de Tweede Kamer, het Europees parlement, gemeenteraad en Provinciale Staten.
Maar je kunt het ook laten; in andere landen is er vaak een opkomstplicht, zoals in België, maar er zijn ook landen waar een stemplicht bestaat, zoals in Noord Korea. In dat land is géén stemgeheim, dus kom je wél maar stem je niet, of stem je ongeldig of blanco, dan heb je een groot probleem! Het wordt beschouwd als rebellie en verraad en dedoodstraf is de sanctie! In landen die een opkomst of stemplicht afdwingen geldt voor mensen die niet op komen dagen meestal een geldboete, met een maximum van $ 500 in Argentinië!

 Vorige week was het donorweek; het mag natuurlijk elke week maar deze week was speciaal! Het doel is om mensen duidelijk te maken dat er velen wachten op vervanging van een orgaan, en dat zij afhankelijk zijn van een donor die zo'n orgaan af wil staan! Om mensen enthousiast te krijgen wordt er in zo'n week veel actie gevoerd en publiceert  de media berichten en verhalen hierover.  Een donor is een persoon die - bij leven of na overlijden - iets van zichzelf, van zijn lichaam, geeft aan een andere persoon. Zo kent men bijvoorbeeld orgaandonoren, maar ook mensen die bijvoorbeeld een schenkingdoen aan een politieke partij, een goed doel of vereniging en dergelijke, maar daar wil ik het nu niet over hebben.

Wie kent hem niet? Die aardige behulpzame knecht van Sinterklaas? Het lijkt er nu toch wel op dat er langzamerhand een einde gaat komen aan deze kleurrijke figuur! Ik las al een grafopschrift met de tekst: ‘Hier rust zwarte Piet, 1850-2014, vermoord door een zeurpiet.’ Moet een verbod op deze ‘verkleedpartij’ zó een einde gaan maken aan dit aloude kinderfeest? Is het terecht dat onze Pieterman zó gedemoniseerd wordt, zo zwart gemaakt, zeg maar? Daar komen in elk geval velen tegen in opstand! Maar toch laat de overheid haar oren wel hangen naar die kleine minderheid; in Gouda, waar de Sint met zijn gevolg zal aanmeren, dit jaar, zal men naar de zwarte nu ook de kaaskleurige Pieten invoeren, en ook 'knechten' met een [stroop]wafelpatroon! Heb je het ooit zo zout gegeten? Hoe ver kan iets simpels escaleren en uit de hand lopen als fanatici hun opgekropte emoties de vrije teugel laten!

Al eerder schreef ik over dit 'beladen' woord. Het heeft verschillende betekenissen die op hetzelfde neerkomen: 'een conflict bijleggen',' het herstellen van een verbroken eenheid', 'de vijandschap doen ophouden' of  het 'weer tot vrede en vriendschap brengen'. Maar wat is het een moeilijk werkwoord! Je met elkaar verzoenen, het weer goedmaken, het afzoenen, vrede maken; het klinkt zo simpel maar het kan zó moeilijk zijn! In de grote wereld zijn er debrandhaarden die maar blijven branden, zoals in het Midden Oosten, of waar de brand wéér aanwakkert, zoals nu weer tussen India en Pakistan om Kashmir. Sinds 2010 was het rustig en voerde men vredesbesprekingen, maar nu is het weer mis en ontvluchten tienduizenden de regio!

Asiel is een begrip waarvan de betekenis in de loop van de geschiedenis is verschoven. In de klassieke oudheid bestond er her en der een recht op toevlucht voor ontsnapte slaven. In de Europese geschiedenis ontstond gedurende de middeleeuwen ook een soort asiel voor verbannen of voortvluchtige misdadigers en na de reformatie tevens voor geloofsvervolgden. Het woord komt van het Griekse Asulon wat vrijplaats betekent; ook wel ' plaats waar niet geroofd wordt' of wijkplaats, opvanghuis of onderkomen. Bij het woord vrijplaats moet ik direct denken aan de "vrijsteden" die God laat vaststellen voor Zijn volk Israël, wanneer ze in het land Kanaän zijn aangekomen. Er staat over geschreven: " U moet voor uzelf steden kiezen die u tot vrijsteden zullen dienen, zodat iemand die een doodslag begaan heeft, die zonder opzet iemand om het leven heeft gebracht, daarheen zou kunnen vluchten." [Num. 35: 11] Zo iemand was veilig in zo'n stad, waarvan er zes waren, verspreid over het hele land, totdat de rechters uitspraak hadden gedaan.

 De stelling voor deze week is: De wereld is een groot rampgebied, en wij zitten er middenin! Ben je het daar mee eens of oneens? Je kunt reageren en je mening geven, per brief of e-mail of telefoon, of een afspraak maken voor een persoonlijk gesprek. Hartelijk welkom!

Ik schreef al eerder over dit onderwerp en stond ik vierkant achter bovenstaande stelling. Helaas moet ik constateren dat het alleen maar verslechterd is en alleen maar duidelijker geworden dat het werkelijk zo is: een rampgebied!

Onderstaand wil ik graag deze stelling opnieuw onderbouwen.

 We kennen het al heel lang als iets dat betrekking heeft op de zeevaart, en later ook op de luchtvaart. Eeuwen geleden voeren de zeelieden dicht onder de kust en waren sommige markante punten én de sterren hun enige wegwijzers! De plaatsbepaling berekende men in graden, door lengte en breedte vast te stellen middels de poolster, de zon en de horizon. Men deed dat met instrumenten als de Jakobsstaf, octant, sextant en astrolabium. Pas later, in 1762, ontwierp John Harrison de eerste, vrij nauwkeurige, chronometer. Weer later waren er de radiobakens die voor een grote vooruitgang zorgden. Door de voortschrijdende inzichten en technologische vooruitgang op allerlei terrein zijn er geen problemen meer. Via satellieten vindt men tegenwoordig zijn weg, ter zee, in de lucht, en nu ook op het land! Ja, want daar wil ik het over hebben; als normale sterveling maak je er geen gebruik van, op zee, of in de lucht, maar nu is het dichtbij gekomen, met een navigatiesysteem in de auto, of zelfs op de fiets!

 Of wakker liggen? Het lijkt er op of het met de zomer al is gedaan; er zijn ook al weer wat scholen in ons land gestart, en zo langzamerhand schuiven we op naar de herfst, het nieuwe school- of studiejaar,en het nieuwe werkseizoen. het gaat allemaal zó snel; er wordt van ons verwacht dat we weer helder, opgefrist en wákker aan de start verschijnen. Daar is de vakantie ook voor bedoeld: om eens helemaal te ontladen en uit te rusten, en dan weer met een 'volle accu' het werk of de studie te hervatten. Misschien was je vakantie geweldig ontspannend en kost het je heel veel moeite óm weer te beginnen.  Voor iedereen is het weer anders, maar er kan van alles door je hoofd gaan, en zeker als je zo een paar weken voor jezelf hebt.  En je kunt erwakker van liggen! Het tegenovergestelde is dat je alles bij het oude laat en nergens over nadenkt. Dat je gewoon vakantie viert en nu weer op de oude voet verder gaat. Dat hoeft niet verkeerd te zijn, maar het kan ook zijn dat het hoog tijd is dat je wakker wordt en wél gaat nadenken en zonodig de bakens gaat verzetten.

 Een zin uit een opiniestuk  in het NRC Handelsblad van de hand van minister Timmermans, naar aanleiding van het conflict tussen Israël en de Palestijnen. Daar valt nog wel het een en ander over te zeggen.
Deze week werden wij bepaald bij het gedenken van het ontstaan van de Eerste Wereldoorlog, die 100 jaar geleden begon op 28 Juli 1914. De directe aanleiding tot deze oorlog was de moord op de Oostenrijkse aartshertog Frans Ferdinand, troonopvolger van Oostenrijk-Hongarije,  door een Servische nationalist. 70 miljoen militairen werden er bij betrokken, waarvan er in de daarop volgende vier jaar 9 miljoen sneuvelden. Gelukkig kwam er in het najaar van 2018 een einde aan deze vreselijke periode en dwongen de geallieerden een wapenstilstand af.

Het paste er eigenlijk helemaal niet bij; een prachtige zonnige zomerweek en daarnaast dat collectieve verdriet van het Nederlandse volk, sterk geaccentueerd door een lange stoet van zwarte rouwauto's, vier dagen lang! We wisten natuurlijk al van die vreselijke ramp waarbij zoveel mensen omkwamen, maar het was nu alsof 'het verdriet' Nederland werd binnengereden! Het vliegtuig, intussen bekend als MH17, stortte in brokstukken neer vanaf een hoogte van tien km en verspreidde over 35 km2, het verdriet echter verspreidde zich over heel ons land, onder alle lagen van de bevolking, maar ook wereldwijd. Een bizarre, heftige gebeurtenis die talloze mensen doet reageren. Inmiddels is het identificeren van de lichamen begonnen; een emotioneel, zwaar en moeilijk werk.

Plotseling is alles anders; alle belangrijke gebeurtenissen maar ook elke ernstige brandhaard in de wereld verschuift naar de achtergrond, bij zo'n vreselijke vliegramp als die we nu meemaken, en waarbij zóveel mensen zijn omgekomen, waaronder zóveel Nederlanders!

Het leek allemaal te lukken met 'onze jongens'; ze versloegen de kampioen van vorige keer, ze bereikten de achtste finale, de kwartfinale, en het leek steeds beter te gaan en het publiek werd euforisch en de dagbladen niet minder. De superlatieven waren niet van de lucht en het oranje evenmin! Gematigde supporters, die met geen of heel matige verwachtingen aan het WK voetbal begonnen, veerden op na de eerste wedstrijden en schaften nog snel wat wimpels. een juichpak en andere oranjeprullaria aan, waardoor in straten en op pleinen de oranjedichtheid alleen nog maar toenam. De behaalde overwinningen bewerkten een toenemende mate van verwachting en de halve finale werd met enthousiasme en overmoedig toegejuicht, in het juichpak! En toen moest het gaan gebeuren: van Gaal moest met zijn mannen revanche gaan nemen op Argentinië, waar ze in 1978 in de WK -finale van verloren! De Telegraaf 'kopte' al op de voorpagina dat het de 'last tango for Messi' zou worden! Maar hoe anders is het uitgepakt!

De Nederlandse taal is weer een woord rijker; een van de nieuwste woorden is 'juichpak', en het wordt nu opgenomen in de 'Dikke van Dale'! Ongetwijfeld zal je begrijpen waar ik het over heb: het is in deze dagen een bestseller geworden, het oranjepak waarin menig enthousiaste supporter zich vertoont in deze hectische voetbaldagen! En het neemt in waarde toe naarmate men verder komt in de finales. Was het voor alles begon een bedenkelijke investering, na drie overwinningen op rij van 'onze jongens' is de euforie niet meer te stoppen, en bloeit de oranjehandel als nooit te voren! Straten en pleinen, huizen en tuinen, auto's, gezichten, haren en wat niet al wordt in het oranje gestoken of geschilderd, de waanzin stijgt ten top! De Nederlandse formatie is nog maar net door de eerste ronde gekomen of velen juichen al alsof de gouden bokaal al in bezit is gekomen van 'de boys'.

Welke ik bedoel? Er zijn er verschillende waar ik in deze dagen aan moet denken.  Hemelvaartsdag van vorige week, en dan D-day, de 70ste die vandaag op 6 Juni herdacht wordt, en ook aan het komende Pinksteren van a.s. weekend. Twee christelijke gedenkdagen en een algemene; maar de gebeurtenissen die op die dagen plaatsvonden waren van enorm belang voor de mensheid! Vrijdag jl. herdachten staatshoofden, veteranen en vele anderen de geallieerde aanval op de kusten van Normandië, op die uiterst belangrijke D-day van 6 Juni 1944! Het was een amfibische aanval onder de codenaam 'Overlord'; de geallieerden kwamen op het strand aan wal en lagen direct onder zwaar vuur van de Duitsers! Naar schatting 10.000 Amerikaanse, Canadese Engelse en anderen militairen sneuvelden bij deze landing op die dag! De hele operatie in Normandië kostte 400.000 militairen het leven! Een heel groot offer dat gebracht werd voor de bevrijding van West-Europa, want dat werd het: het begin van onze bevrijding! Het duurde nog tot 25 Augustus 1944 eer de actie 'Overlord' was afgelopen, en Parijs bevrijd! Het is goed om er weer eens bij stil te staan, en te beseffen dat we al bijna 70 jaar in vrijheid leven! Dat we naar vijf jaar verlost werden van vijand! Des te meer als we zien en horen over tal van landen waar onvrijheid is, dictatuur en burgeroorlog. Alle reden om dankbaar te gedenken!

Het gedenken en herdenken is weer voorbij in Nederland, en we zijn weer overgegaan tot de orde van de dag, voor zover dat mogelijk was. Ook in andere landen stond men stil bij het oorlogsverleden en werden de gevallenen herdacht, en in Israel de slachtoffers van de Holocaust. Altijd weer indrukwekkend als The Last Post wordt geblazen en er twee minuten stilte valt. Ken je het waar gebeurde verhaal rondom deze bijzondere serenade? Je kunt het lezen en horen middels bijgaand bestand. Als je dit in een blad leest dan kun je het bij mij opvragen en stuur ik het je toe.

Voorafgaande aan de viering van de eerste Koningsdag, vorige week, vond er in ons land de huldiging plaats van burgers, die zich op een of andere manier langdurig verdienstelijk hebben gemaakt. De zogenaamde lintjesregen, door de koning verleende onderscheidingen of bevorderingen, daalde neer op 3155 landgenoten in heel het koninkrijk, inclusief het Caribisch gebied. 15 personen zijn gedecoreerd in de Orde van de Nederlandse Leeuw, de overigen in de Orde van Oranje - Nassau. Ook werden er 378 ingediende voorstellen negatief beoordeeld door het Kapittel voor de Civiele Orden, het orgaan dat de ministers adviseert over de uit te reiken koninklijke onderscheidingen. Zij kwamen dus [nog] niet voor een huldiging in aanmerking.

Hoe waardevol kan iets of iemand zijn; als je het programma van ‘ Tussen kunst en kitsch’ bekijkt kom je er achter. Wat is kunst en wat is kitsch? In dit programma beoordelen experts voorwerpen van bezoekers. Soms waardevol, soms prullaria. Meerdere malen komen er verrassende vondsten boven tafel. Maar ook horen we soms van ontdekkingen die verbazingwekkend zijn! Een man in Turijn kocht jaren geleden twee schilderijen voor nog geen 25 euro. Hij hing ze op in de keuken en had er geen idee van dat ze miljoenen waard waren, totdat de politie ze onlangs op het spoor kwam; ze waren in de jaren 70 in Londen gestolen! En vorige week werd door een hoogbejaarde Filepijn een Chinees porseleinen kopje geveild, met kippetjes er op; er werd telefonisch een bod op gedaan van 25 miljoen euro! Hoe waardevol kan iets voor iemand zijn! Hoe vaak wordt de verzuchting geslaakt van ‘ ik zou er alles voor over hebben als dat of dat zou gebeuren, of dat voorbij zou zijn’.

Je zult het met me eens zijn dat we uitzonderlijk weer beleven; een superzachte winter en nu een voorjaar dat alle records slaat. De natuur barst uit z’n knoppen en bloesems zijn er overal! Veel voorjaarsbloemen langs de weg hebben het zelfs alweer gehad! Nu het zo gaat zijn we wel erg vroeg door de lente heen, met al haar prachtige creaties, en dat is wel weer jammer.

Ze zijn aan de orde van de dag. De een is nog niet voorbij of de ander kondigt zich aan. Sommigen werpen hun schaduw vér vooruit, anderen zijn er plotsklaps. De sport, een wereldmacht die met haar miljarden aanhangers steeds weer de aandacht vraagt, heeft steeds wel een nieuw scenario dat de aandacht vraagt. Was het daarnet nog Sotsji met haar winterspelen, nu lonkt het wereldkampioenschap voetbal in Brazilië, over een paar maanden.

Nee, dit wordt geen stemadvies, hoewel, misschien toch wel! Maar dan niet voor de gemeenteraadsverkiezingen, die binnenkort plaatsvinden. Het is trouwens opvallend hoeveel mensen op deze aarde dit jaar naar de stembus worden geroepen. Naar verluidt begint het al onverwacht snel met het aangekondigde referendum in de Oekraïne, op 16 Maart a.s., als het doorgaat. Het zal moeten aantonen of de bewoners van dat Oekraïense schiereiland bij Rusland willen behoren of bij Oekraïne willen blijven. Daar is zeker het laatste woord nog niet over gezegd nu deze moeilijke situatie uitgegroeid is tot een grote Europese crisis!

Geen oude maar edele metalen, daar wil ik deze week over schrijven. Over de schijven van goud, zilver en brons die onze sporthelden behalen in het vermaarde Sotsji, tijdens de Olympische Winterspelen. En niet zomaar een handjevol, nee, hánden vol eremetaal brengen ze mee naar huis! Onze goudvoorraad stijgt weer eens, na jaren!

Misschien heb je heel andere dingen aan je hoofd en interesseren de Spelen in Rusland je totaal niet. Dat is best mogelijk want het leven gaat door en is vaak niet eenvoudig.

Wat gebeurt er toch van alles in ons land, in de wereld en in het heelal! Vind je dat ook, of laat je alles aan je voorbij gaan en interesseert het je niet? Mij wél; als ik wakker word dan ben ik al benieuwd of er die nacht nog wat gebeurd is; een van m’n eerste handelingen is de radio aanzetten. En het gaat allemaal ook zo snel hè, de ene week treedt er een staatssecretaris af, de volgende week is er een nieuwe, en dan is er weer een minister die het heel bont gemaakt heeft en zich moet verantwoorden. En onderwijl gaan onze topsporters naar Sotsji; daar is zoveel over gepraat en geschreven, dat kán je niet ontgaan zijn! Het worden de duurste Olympische Winterspelen ooit, een uitspatting van Poetin zeg maar, zijn ‘feestje’ van veertig miljard! Tot ongenoegen van velen gaan ook ons koninklijk paar, onze minister president én de minister van sportzaken naar dit evenement om onze helden aan te moedigen én natuurlijk om met Poetin te prakten over de mensenrechten in zijn land!

 

Ik moest er aan denken toen minister Kamp eindelijk naar Groningen ging, vorige week. Hem wachtte een groot aantal Groningers die bijna in opstand komen omdat hun onrecht wordt aangedaan! Je kent het verhaal; al meer dan vijftig jaar voorziet die provincie heel Nederland van aardgas en, daarmede, de staatskas van miljarden aan guldens/euro’s. Een bodemschat die in 1959 werd aangeboord en die tot één van de grootste gasvelden ter wereld behoort, bleek een goudmijn te zijn! Echter, Groningen zélf heeft er weinig garen bij gesponnen; het meeste geld kwam allemaal ten goede aan de Randstad, en de aanleg van de Betuwe- en HSLlijn werd er mee bekostigd. Het ging jaren goed en niemand murmureerde, totdat in 1986 de eerste beving werd ervaren. Na een volgende, en nog een, was er al gauw de suggestie dat dát wel eens in de gaswinning zou kunnen zitten. En nu, na bijna dertig jaar én talloze bevingen is wetenschappelijk aangetoond dat er werkelijk verband bestaat tussen deze twee! Voor de Groningers is de ramp compleet en de maat vol! Ze hebben zich verenigd in `Schokkend Groningen´ en ´Groninger Bodem Beweging´ en eisen genoegdoening! De al maar toenemende woningschade, de waardedaling van de huizen, de emotionele schade en alle andere kosten, veroorzaakt door een bron die hen persoonlijk weinig tot niets oplevert, het is ze allemaal teveel geworden. En nu is dan de minister gekomen met een zak euro´s én het bericht dat er gas ´teruggenomen´wordt, minder boringen dus, voorlopig. Een soort afkopen dus van alle ellende, voor nu én de komende jaren? Het is maar de vraag of de noorderlingen dát voldoende zullen vinden voor al hun sores, en met alle onzekerheid die blijft bestaan!

Vanwege de bijzondere betekenis vind ik het persoonlijk wel een mooie titel om het jaar mee te beginnen,  Het is van oorsprong een Latijns woord met verschillende betekenissen. Je komt het woord nogal eens tegen in de Staatscourant als er een nieuwe wet of een Koninklijk Besluit wordt afgekondigd. In de aanhef lees je dan: ‘Bij de gratie Gods, koning der Nederlanden’, enz. enz. Over dit soort gratie wil ik het hebben, mede naar aanleiding van het royale gebaar dat president Poetin van Rusland maakte, aan het einde van het jaar 2013! De beweegredenen waarom hij zo mild werd zijn niet helemaal duidelijk. Of hij het deed voor wat goodwill vanwege de komende Olympische Winterspelen in zijn land, in de stad Sotsji, of ter gelegenheid van de twintigste verjaardag van de grondwet van de Russische Federatie, in ieder geval verleende hij gratie aan zijn politieke rivaal Chodorkovski, die hij tien jaar geleden uitschakelde door hem in de gevangenis te zetten. Ook de drie leden van de vrouwenpunkband Pussy Riot mochten hun cel verlaten, en met hen de dertig opvarenden van het Greenpeace-schip Arctic Sunrise, en nog eens meer dan 25000 Russische gevangenen vanwege het jubileum! Kortom, wat de reden ook werkelijk geweest mag zijn, de gratieverlening bracht hen terug in de vrijheid!