2008-12-15 01:30:44

Categorie: columns-hvdb-08

Ingezonden door: Edida

In deze maand gaan ze weer met duizenden over de toonbank: de garantiebewijzen. Een sinterklaascadeau of iets voor onder de kerstboom, een beetje een present vraagt om een garantiebewijs van een jaar, of langer! Bij aankoop van een mobieltje of een wasmachine of een nieuw ledikant, een auto, of wat dan ook, je kunt er op rekenen dat men instaat voor de kwaliteit van het product, en dat men dat nog eens bevestigt op papier! Vroeger kreeg je, als je iets kocht, veelal een officieel papier dat je goed moest opbergen, voor het geval er toch iets ging haperen aan het apparaat, in de gestelde termijn.

Nu moet vaak de minieme kassabon als enig bewijs dienen voor garantie, met het risico dat men dat zoekraakt, en geen enkele aanspraak of recht op gratis vervanging of reparatie meer heeft!

Trouwens, garantie staat in deze onrustige tijden toch al heel hoog genoteerd! De spaar-gelden bij de wankelende banken in ons land, en daarbuiten, beleefden barre tijden, en nog! Tot veler genoegen heeft onze regering toegezegd dat onze spaarcenten tot € 100.000 ‘altijd’ zullen worden terugbetaald, als is het niet door de bank, dan wel door het rijk! En dat was voordien maar € 20.000, dus door dit verkregen recht zijn heel veel spaarders gerustgesteld geworden, voorlopig!

Bovendien, wat betekent garantie hebben, een recht hebben, in de tijd waarin wij nu leven?

Als u zojuist een nieuwe Opel hebt gekocht, en het concern in 2009 ‘omvalt’, wie voelt zich dan nog verplicht de garantietoezegging gestand te doen? Hetzelfde geldt voor de wasmachine van Miele; mocht het bedrijf onverhoopt haar poorten sluiten, dan zijn uw rechten weinig meer waard! Het is misschien wat cru, maar zo’n tijd, waarin dit kan gebeuren, gaan we voorlopig wel tegemoet!

En de tijd heeft wel bewezen dat onze ‘zekerheden’ uiteindelijk wankel en onstabiel zijn! Op 10 December jl. werd aandacht geschonken aan het feit de zestig jaar geleden door de Verenigde Natiën de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens werd uitgegeven. De leden van de VN, inmiddels 189 landen, hebben in de loop der jaren deze verklaring ondertekend en daarmee beloofd, dat zij de 30 rechten van de mens, die in dit epistel voorkomen, zullen eerbiedigen, beschermen, en er voor zorgen dat élke landgenoot deze rechten ook toekomt! Na 60 jaar zou dat nu toch wel eens voor 100% effectief kunnen zijn, deze garantie! Na die twee vreselijke wereldoorlogen zou dat toch moeten? Kijk om je heen wat er van geworden is, en constateer met mij dat er nog steeds ontzettend veel mis is, ook vaak in de landen die de Verklaring wél ondertekend hebben, waarin o.a artikel 3 voorkomt, waarin staat: ‘Een ieder heeft het recht op leven, vrijheid en onschendbaarheid van zijn persoon.’ De Verklaring is in 336 talen beschikbaar, dus geen enkele regeringsleider of staatshoofd hoeft te beweren dat hij het ‘niet goed kon lezen’, of i.d.!

En? Wat denk je? Is er wel één land dat zich er volledig aan houdt? Nederland? Met 100 abortussen per week, 50.000 moordaanslagen per jaar, op nog ongeboren medemensen, maar die al wél leven, en daar recht op hebben?

Wat heeft kerst daar nu eigenlijk mee te maken? Het wordt toch weer ‘feest’, met gezelligheid en lichtjes en kadootjes en zingen en stil zijn, bij de stal? Leuk, met visite en lekker eten en mediteren over ‘vrede op aarde’, en melancholiek staren in de vlammen van de haard en de kaarsen?

Kerst heeft er ook niks mee te maken, dat ‘feest’ heeft God niet bedacht, dat zijn wij er van gaan maken! God was helemaal niet toe aan een ‘feestje’; God kwam in de Zoon Jezus naar de aarde, vanwege een zeer ernstige situatie! Jezus kwam om voor zondaren te sterven, voor de totale mensheid, anders zouden allen voor eeuwig verloren gaan! Niks feesten; verdriet en schaamte zouden beter op z’n plaats zijn! Maar Jezus kwam; Hij keek niet hoe wij ons gedroegen, Hij keek naar zijn Vader en deed wat Hij van Hem vroeg! Hij voerde Gods plan tot in de puntjes uit, tot Hij álles had volbracht, aan het kruis! Jezus onderging aan het kruis de straf die ik verdiende, vanwege mijn zonden en tekortkomingen! Ik geloof dat, voor 100%!

En ik heb dat geweldige geschenk aangenomen en Hem er hartelijk voor bedankt, en dat doe ik telkens weer, Hem bedanken voor wat Hij deed! En nu staat Hij garant voor mij, bij Zijn Vader, en déze garantie staat onomstotelijk vast! En dat houdt in een eeuwig leven, straks,

maar in feite is het nu al begonnen, en het loopt uit op een heerlijk leven, in een nieuwe hemel en op een nieuwe aarde, waar voor eeuwig gerechtigheid zal zijn, voor iedereen die daar komt te wonen, gegarandeerd! Die zékerheid is vast; niet als een huis, niet als een bank, niet als een regering die dingen belooft, dát kan allemaal zómaar omvallen, nee deze garantie wordt verstrekt door een God die niet liegen kan! [Num. 23:19, 1 Sam. 15:29]

Wat voor mij geldt, dat geldt ook voor joU; Jezus wil ook heel graag garant staan voor u en jou, daar kwam Hij voor, daar deed Hij het voor, voor u en jou en mij! Hij kent pertinent geen discriminatie! Maar dan komt het aan op kiezen; weet je, aardse zekerheden, garanties, mensenrechten, ze zijn altijd beperkt: garantie krijg je ‘tot de deur’, voor een jaar, voor 5 of 10 jaar, maar dan houdt het op. De ‘gouden standaard’ is losgelaten en de universele mensenrechten worden vaak met voeten getreden! En dan ook telkens weer dat vervelende zinnetje: “ behaalde resultaten bieden geen enkele garantie voor de toekomst”! Maar het is wel een terechte waarschuwing, het klopt precies, niets is zeker!

Het enige dat een mens wérkelijk in feeststemming kan brengen is het ‘resultaat’, dat Jezus aan het kruis ‘behaalde’, in geloof aanvaarden, want dát alleen geeft de garantie en zékerheid van een eeuwig, gelukkig leven, nu al, en in de toekomst! Elke verklaring, elk garantiebewijs verliest eens zijn waarde, “Maar Gods goedheid en liefde zijn eeuwig”,[Ps. 136, het Boek] voor ieder die gelóóft in de GARANTIE die God in Jezus geeft! Geloof je dát?