Vorige week:

Dick Baarsen legde in de vorige muurkrant de twee eerste verschillen bloot tussen jongens en meisjes:

Het eerste verschil
- wanneer een jongen in de puberteit komt en volwassen begint te worden, krijgt hij vanzelf te maken met de seksuele gevoelens die daarbij horen.  Het kwijtraken van zijn  "overproductie" bijvoorbeeld is op zich een aangename ervaring.  Daar hoeft hij niets voor te doen.  De hele wereld van seksuele beleving gaat in principe vanzelf voor hem open.
- meisjes hebben dat helemaal niet.  Wanneer zij de eerste menstruatie meemaken, geeft dat hen geen bijzondere seksuele ervaring. Integendeel, het is een min of meer onaangename gebeurtenis; dat is alles.  De rest blijft op non-actief, is wel aanwezig maar slaapt. Ja, zelfs het allergevoeligste plekje dat ze heeft, blijft onopgemerkt verborgen totdat ze seksueel tot ontwaken wordt gebracht.

Wordt vervolgd:

Volgende week gaat er via Sodom en Gomorra een beerput open waar ongedierte uitkruipt en wordt ook de invloed van porno besproken om uiteindelijk te komen van fantasie naar werkelijkheid.

Weet je trouwens wat me opvalt?  Wanneer het in de jongerenmuurkrant over muziek gaat, dan hoeft maar iemand een stomme uitspraak te doen en de e-mailtjes vliegen je om de oren.  Maar nu het zo heel persoonlijk over seksualiteit gaat, is iedereen akelig stil.  Waar zou dat toch aan liggen?

Vorige keer:

Dick Baarsen legde aan de hand van een aantal treffende voorbeelden een drietal verschillen bloot tussen jongens en meisjes.  In de laatste aflevering werd ingegaan op de invloed van beelden via televisie, video en internet bij het mannelijk geslacht.


Sodom en Gomorra

Ik weet niet of je de geschiedenis kent van de steden uit de oudheid Sodom en Gomorra. Van die steden werd verteld dat alle mannen daar zo seksueel overspannen waren, dat ze te hoop liepen als er vreemdelingen binnen de stadsmuren kwamen om ze te verkrachten.
Ik dacht altijd:  dat zal wel wat overdreven zijn.  Maar daar kom ik zo langzamerhand van terug. Ik begin nu zelfs te geloven dat de geschiedenis zich in de toekomst nog wel eens zou kunnen gaan herhalen.  Wanneer ik zie hoeveel mensen in mijn kennissenkring hun hart zonder beperking vol laten lopen met wat er allemaal aan seks en geweld op de beeldbuis en internet wordt opgediend, en dat dat over de hele wereld het geval is, dan zie ik de toekomst met zorg tegemoet.
Dat is ook precies waar Jezus voor waarschuwde.  Dat de eindtijd van de wereld weer dezelfde kenmerken zou gaan vertonen als de tijd van Sodom en Gomorra.


Een beerput

Het is moeilijk om je gevoel te veranderen.  Wanneer je depri bent, kun je niet zeggen:  nu ga ik maar weer even blij wezen.  Aan je gevoelens is niet zo veel meer te sleutelen.
Maar je kunt wel zelf bepalen waarnaar je kijkt en waarover je denkt en fantaseert.  Daar wordt je gevoel behoorlijk door beïnvloed.  En ook je doen en laten.  Daarom is je gedachteleven het terrein waarop keuzes moeten worden gemaakt.  Waar je aan denkt is bepalend voor je gevoel.
Wanneer je als jongen dus bewust naar seksueel geladen zaken kijkt, gaat het je gedachten en je herinnering beheersen.  Je hart wordt een beerput van lage begeerten die niets meer te maken hebben met liefde en trouw of met een vaste relatie met iemand van wie je houdt.


Ongedierte

Jezus heeft ooit gewaarschuwd:  Waar het aas is, daar verzamelen zich de gieren.  Met andere woorden:  waar vuilnis is, daar komen de ratten op af.  Waar geestelijk vuil is, verzamelt zich geestelijk ongedierte:  demonen, onreine geesten, vuile machten, het maakt niet uit welke namen je daaraan geeft.  Die blazen het vuurtje van al die rommel in je hart wel aan zodat het een uitslaande brand wordt.
De gevolgen daarvan komen steeds meer in het nieuws.  De beerput gaat open:  gezinnen die op concentratiekampen lijken waarin broers die zich aan hun zusjes vergrijpen, waarin ooms en opa's hun nichtjes en kleinkinderen verkrachten en vaders hun lusten op hun eigen dochtertjes botvieren.  Ze worden zo beheerst door hun seksuele begeerten en ze zijn zo bezeten, dat ze de gezinsleden van het andere geslacht alleen nog maar beschouwen als dingen waarop ze hun vuile begeerten kunnen uitleven.
En hoeveel jongens zijn er niet die onder invloed van de teksten van seksadvertenties en plaatjes in pornobladen meisjes alleen nog maar kunnen zien als wegwerpzakdoeken waarin ze hun neus kunnen snuiten? 


Invloed van porno

Een aantal jaren geleden was er op tv een interview met een Amerikaanse lustmoordenaar die tientallen meisjes had verkracht en vermoord.  Hij werd veroordeeld tot de elektrische stoel.  Zijn naam was Ted Bundy.  Het interview vond plaats in de gevangenis op de laatste dag van zijn leven.  De volgende dag werd hij geëxecuteerd.
In dat interview vertelde hij hoe hij zover was gekomen.  Hij groeide op in een goed gezin, er waren geen problemen thuis, hij had leuke vrienden en ook op school ging het goed.
Maar de ellende was begonnen zei hij toen hij op twaalfjarige leeftijd in aanraking kwam met pornografie.  Dat vond hij in een afvalbak op straat: tijdschriften, stripboekjes en detectiveverhalen waar seksueel geweld in voor kwam.  Dat kreeg hem te pakken.  Hij ging op zoek naar meer en raakte eraan verslaafd.  Zogenaamde zachte porno bevredigde hem al gauw niet meer.  Net zoals bij alle verslavingen, ging het van kwaad tot erger, en van zacht naar hard.  Hij raakte steeds meer verslingerd aan harde en gewelddadige pornografie.


Van fantasie naar werkelijkheid

Ondertussen was er aan de buitenkant niets met hem aan de hand en merkte niemand iets ongewoons aan hem.  Het speelde zich allemaal in het geheim af, in zijn gedachteleven.  Maar daar waren dan ook alle remmen los en speelden zich de meest gruwelijke dingen af.
Alleen had hij daar steeds sterkere prikkels van buitenaf voor nodig.  Het kwam zelfs zover dat de meest harde films en video's hem op den duur niet meer bevredigden.  Daardoor groeide een onweerstaanbare drang tot de laatste stap:  seksueel geweld in het echt.  Maar die drempel was hoog.  Zijn gezonde verstand, zijn besef van goed en kwaad en de vrees voor de consequenties hielden hem nog een vijf à zes jaren tegen.  Maar het werd een steeds grotere obsessie.  Op een kwade dag nam hij het fatale besluit.  Om het laatste restje weerstand bij zichzelf te breken, nam hij zijn toevlucht tot de alcohol en beging daarna zijn eerste moord.


Bezinning

De volgende morgen ging hij door een hel: toen was hij weer volkomen nuchter en zag kristalhelder wat er was gebeurd en in welke situatie hij beland was.  Maar het duurde niet lang of de onweerstaanbare zucht om zich te laten gaan diende zich weer aan en de tragedie herhaalde zich.  Tot achtentwintig keer toe.
Toen hij voor de eerste keer werd verdacht en opgepakt, kon niemand die hem kende zich voorstellen dat hij tot een lustmoord in staat was.  Hij werd dan ook verschillende keren vrijgesproken wegens gebrek aan bewijs.  Maar uiteindelijk kwam alles aan het licht en werd hij tot opluchting van velen veroordeeld tot de elektrische stoel.  Aan het eind van zijn leven kwam hij tot bezinning en in dat laatste interview probeerde hij nog te waarschuwen tegen de gevaren van pornografie.  Hij zei onder andere:

"De mensen moeten zich goed realiseren dat zij die zo sterk beïnvloed worden door het geweld in de media en in het bijzonder door gewelddadige porno, niet een soort van geboren monsters zijn.  Het zijn uw zoons en uw echtgenoten.  We zijn opgegroeid in normale gezinnen.  Pornografie kan tegenwoordig in elk huis toeslaan en een kind overweldigen.  Het roofde mij uit ons gezin dertig jaar geleden.  En hoe ijverig mijn ouders ook waren (en ze wàren ijverig en beschermden hun kinderen zo goed ze konden), en hoe goed ons christelijke gezin ook was (en we hàdden een echt goed, christelijk gezin), er is gewoon geen bescherming tegen de verloederende invloeden die loskomen in een maatschappij die alles maar goed vindt..."

Wordt vervolgd:

Je vraagt je bij dit verhaal zo langzamerhand af of er dan wel een normaal alternatief is?  Nou, op die vraag gaat Dick Baarsen de volgende week nader in.  Want natuurlijk zijn seksuele driften te beteugelen.  Maar je moet wel willen.

Uit de muurkrant van 9 september 2000, nr. 36:

HET GROTE VERSCHIL ... [ 1,6 ]

Vorige keer:

Uiterst pijnlijk legt Dick Baarsen de vinger op de zere plek.  Dat blijkt ook wel uit de diverse reacties naar aanleiding van deze vervolgserie.
Vorige week een keiharde confrontatie met de gevolgen van ongedisciplineerd gedrag ten aanzien van seksualiteit: de elektrische stoel.
Deze keer gaat Dick nader in op zelfdiscipline.


Normaal alternatief

Is er voor jongens dan nog wel een andere keus, een normaal alternatief?  Gelukkig wel.  Maar er moet dan wel aan gewerkt worden.
Wanneer de seksualiteit haar intrede doet in het leven van een jongen, dan kun je dat vergelijken met het krijgen van een jonge hond.  Zo'n beest kan alles: plassen, poepen, bijten, hollen, blaffen en vreten.  Al die dingen hoef je hem niet te leren.  Wat je hem wèl leren moet, is om z'n bek te houden, en om niét te bijten, te hollen, te poepen en te plassen waar het maar belieft.  Hij moet worden afgericht.  Hij moet goed leren luisteren naar de baas.  Alleen op deze manier is er te leven met zo'n beest.

Maar wanneer je zo'n jonge hond maar laat doen waar hij zin in heeft, dan moet hij worden afgemaakt tegen de tijd dat hij volwassen is omdat hij gevaarlijk is en onbetrouwbaar op de weg en in gezelschap.


Manneke P.

Zo is het ook met seksualiteit.  Heel veel mannen en jongens denken dat als Manneke Pis gaat staan, dat hij dan onmiddellijk zijn zin moet hebben.  Dat manneke schreeuwt dan zo hard om een aai over zijn bolletje en eist zo sterk de aandacht, dat we de indruk krijgen dat daar gewoon niet aan te ontkomen is.

Maar dat is flauwekul.  Wanneer je hem geen aandacht geeft, dan gaat hij vanzelf weer liggen!  Dat kleine manneke kan zich wel even groot voordoen, maar het stelt helemaal niks voor.  Niet hij is de baas, maar jij!  Hij bindt wel weer in wanneer hij merkt dat hij zijn zin niet krijgt.  Zolang de baas nog niet getrouwd is, moet dat manneke zich maar beperken tot het werk waar hij al vanaf het begin goed in was.
Weet je, dat manneke is net een verwend kind:  hoe meer je het zijn zin geeft, hoe vaker het gaat staan schreeuwen om zijn zin te krijgen.
Er zijn heel wat ouders die heel erg bang zijn voor het gejank van hun verwende peuter.  Dan weten ze niet hoe gauw ze het zijn zin moeten geven.  Dat kleine schreeuwertje presteert het om door zijn gekrijs de baas te spelen over twee volwassen mensen!  Wees wijzer en laat jou dat niet overkomen met Manneke P...


Jong geleerd

Nu klinkt dit misschien wel grappig allemaal, maar vergis je niet:  als jongen is het vreselijk belangrijk dat je dit leert.  Ik ben nu ruim vijf en twintig jaar getrouwd en wanneer ik in de tijd daarvoor niet had geleerd om het op elk moment te kunnen laten rusten, dan was er van ons huwelijk heel wat minder terecht gekomen dan nu.  Als je vóór je huwelijk niet hebt geleerd om je lichamelijke verlangens los te laten wanneer jij  dat wilt, dan weet je vrouw later niet wat haar overkomt:  dan wordt ze voor haar gevoel meer verkracht dan bemind.

Een vrouw verliest heel gemakkelijk het respect voor een man die zich niet kan beheersen.  Maar heb je geleerd om je aandacht op andere dingen te richten wanneer de verlangens tussen jou en je vrouw niet helemaal parallel lopen, zodat alles weer tot rust komt bij je, dan kan het niet stuk!  Dan hoeft er niets, maar dan  kan alles.  Dat moet je in je vrijgezellentijd leren!


Binnen bereik

Zelf kwam ik op 27 jarige leeftijd in een geestelijke stroomversnelling waarbij ik alles heel bewust onder leiding van Jezus bracht.  Ik heb gemerkt dat wanneer je je leven onder zijn leiding brengt en een groot verlangen hebt naar een hart zonder vuiligheid en smerigheid, dat dat dan ook royaal binnen je bereik komt.  Wanneer je alles wat niet deugt, erkent en eerlijk tegen Hem zegt, dan vergeeft hij je dat niet alleen, maar bevrijdt Hij je ook van al die smerigheid.  Zo heb ik dat tenminste ervaren, tot in mijn dromen toe.


Zelfbevrediging

Uit alles wat er tot nu toe gezegd is, kom je haast vanzelf tot de conclusie dat zoiets als zelfbevrediging eigenlijk niet zo'n positieve zaak is.  Terwijl vrijwel alle jongens en ook heel wat meisjes dat toch min of meer regelmatig praktiseren.  Hoe komt dat?  En waarom hebben de eerste christenen daar dan nooit over geschreven?  In de Bijbel vind je namelijk geen enkele waarschuwing tegen zelfbevrediging!

Om met dat laatste te beginnen:  dat komt omdat de gewoonte van zelfbevrediging in die tijd waarschijnlijk veel minder voorkwam. Daar was veel minder aanleiding toe.  Mannen werden toen bijvoorbeeld maar zelden geconfronteerd met vrouwelijk schoon.  Alleen de vrouwen die er bewust op uit waren om mannen te verleiden, liepen er uitdagend bij.  Dat leidde in veel gevallen dan tot overspel of ontucht met diezelfde vrouwen.

Maar in deze tijd zijn het niet alleen tastbare vrouwen van vlees en bloed die door hun kleding en gedrag seksuele begeerten opwekken, maar vooral vrouwen op de beeldbuis, internet en op papier!  In tijdschriften, op posters en in talloze video en tv-programma's.  Of je wilt of niet, je komt ze overal tegen.

Alleen zijn ze er helemaal niet, ook al zie je ze!  Ze zijn een illusie.  Maar de begeerten die ze opwekken, zijn zeker géén illusie!  Die zijn moeilijk te beheersen en zoeken een uitweg.  Want de beelden die je ziet, zijn buitengewoon suggestief, nog veel suggestiever dan de werkelijkheid.  Zelfbevrediging is praktisch altijd het eerste gevolg.

Ook bij meisjes komt zelfbevrediging veel meer voor dan vroeger.  Dat komt hoofdzakelijk door de hedendaagse voorlichting waarbij ze worden aangemoedigd met zichzelf te experimenteren.
Daarom is verslaving aan zelfbevrediging tegenwoordig een veel groter probleem dan in vroeger tijden.


Wat moet je ermee?

Na mijn geestelijke koerswijziging begon ik me dat ook af te vragen:  wat moet ik daar nou mee?  Want ik deed het zelf ook. In het begin maakte ik me daar nog niet zoveel zorgen over:  je neus moest je toch ook regelmatig snuiten?  Maar dat ging steeds meer wringen.  Je stelde je er van alles bij voor, tenminste, zo ging dat bij mij, er speelde zich van alles af in m'n gedachten en ik schaamde me er eigenlijk voor.  Bovendien was het ook nog verslavend.  Het deed mijn zelfrespect geen goed.  Toch dacht ik dat het geen kwaad kon, niemand had er last van.  Toen kreeg ik een idee:  wanneer het inderdaad niet erg was of zelfs goed, dan kon ik daar God voor bedanken.  Ik probeerde het.  Tot mijn verbazing was het verlangen daarna verdwenen!  De volgende keer deed ik dat weer, met hetzelfde gevolg.  Dat gebeurde me daarna nog een paar keer, waaruit ik de conclusie trok dat het dus echt niet meer hoefde.  En het is daarna ook zo gebleven. In het begin ben ik nog wel een paar keer bijna voor de bijl gegaan toen het zich heel onverwacht en heel sterk aandiende.  Maar door de hulp van Jezus in te roepen, werd het elke keer doorbroken en verdween het weer.  Want ik wilde in principe niet meer.

Voor mij betekende dat heel wat.  Ik was namelijk al voor mijn puberteit met die gewoonte begonnen en ik reageer van nature erg sterk op wat ik zie.  Ook ben ik na die bevrijding door omstandigheden nog vrij lang vrijgezel gebleven.


Niet uitzonderlijk

Toch heb ik wel eens gedacht dat ik misschien een uitzondering zou zijn dat ik er zo makkelijk vanaf kwam.  Wat onderkoeld of zo op dit gebied.  Dat kan natuurlijk best, je kunt jezelf moeilijk met een ander vergelijken.  Toch heb ik de indruk dat er niets bijzonders met me aan de hand is.  Het beleven van seksualiteit neemt in ons huwelijk tot op heden een belangrijke plaats in.

Ook heb ik er geen frustraties van overgehouden of puisten.  Alle overproductie werd al die jaren dat ik vrijgezel was, gewoon via de natuurlijke weg afgevoerd zonder problemen.  En ik heb er niets negatiefs van overgehouden, integendeel!


Goed gemotiveerd

Een jongen die ik goed ken en aan wie ik het ook vertelde, zei een hele poos later dat het bij hem heel wat moeilijker was gegaan. Het kwam bij hem pas binnen bereik toen hij zich heel bewust toewijdde aan Jezus en aan God.  Daarvóór was zijn motivatie gewoon niet groot genoeg.  "Nu weet ik dat het alles te maken heeft met wat je diepste verlangen is," zei hij. "Toen was mijn verlangen niet op God gericht, ik was nog niet echt veranderd."

Dat geldt denk ik voor alle verslavingen.  Je moet iets vinden in je leven dat waardevoller en reëler is dan de dingen waaraan je verslaafd bent.  Een ervaring met God voldoet daar in elk geval aan.
Hij vertelde ook nog dat het hem erg geholpen had door er open over te praten met mensen die ook zo met God leefden.


Maak het jezelf niet moeilijk

Als je zo wilt leven, is het wel erg belangrijk om radicaal te zijn, vooral in je gedachtenleven.  Je kunt er niets aan doen wanneer je allerlei dingen ziet en hoort.  Maar zodra je ergens bewust naar gaat kijken of luisteren, dan heb je daar een keuze voor gemaakt.  En daar zitten gevolgen aan vast.  Want je bent vrij om te kiezen wat je wilt.

Maar de gevolgen van wat je doet, die kun je daarna niet meer kiezen.  Die zitten er gewoon aan vast.  Daarom moet je altijd verder kijken dan je neus lang is. 
Als je echt een verlangen hebt naar een zuiver hart, dan is dat royaal binnen je bereik!  Deze manier van leven werd twee duizend jaar geleden al verkondigd in de havensteden van Klein Azië die vol waren met hoererij en occultisme.  Bij tempelprostitutie was vrijwel iedereen betrokken.  Wanneer de boodschap van de aanhangers van Jezus die mensen daar al een zuiver hart bezorgde, dan is dat nu zéker mogelijk.


Niet onschuldig.

In het algemeen wordt er gedacht dat de behoefte aan zelfbevrediging vanzelf wel zal verdwijnen wanneer je een vaste seksuele relatie krijgt.  Maar voor mannen is dat meestal niet het geval.  Wanneer je er daarvóór niet vanaf komt, gaat het gewoon door.  Is dat dan zo erg?  Meestal wel.  Want in zijn fantasie bedrijft een man tijdens zijn zelfbevrediging doorgaans geen seks met zijn eigen partner, maar met degenen die in zijn herinnering en fantasieën naar boven komen.  Hij is dus ontrouw in zijn gedachten.

Dat dit tot grote moeilijkheden kan leiden, bleek ons toen we in onze eigen kennissenkring een geval van overspel meemaakten.  De man zei naderhand dat hij dat in zijn fantasie altijd al had gedaan tijdens de zelfbevrediging waar hij binnen zijn huwelijk mee door was gegaan.  Toen de gelegenheid zich voordeed, had hij geen enkele weerstand meer:  hij was al zo vaak vreemd gegaan in zijn
gedachten, dat het op dat moment niet meer was tegen te houden.  Alle weerstand had hij verloren.

Feedback:

Ik kan me voorstellen dat jij je even achter het oor krabt.  Nooit met iemand over kunnen spreken.  Altijd voor jezelf gehouden.  En nu ineens, doorbreekt die Dick Baarsen jouw taboe.  Dan moet je wel even slikken.
Je kunt natuurlijk wachten tot volgende week om te kijken wat die man nog meer te zeggen heeft, maar je kunt ook reageren; rechtstreeks naar de auteur om hulp te zoeken of via de muurkrant <[email protected]> om jouw mening te geven.
It's up to you.

Uit de muurkrant van 16 september 2000, nr. 37:

HET GROTE VERSCHIL ... [ 1,7 ]

Vorige keer:

Vorige week stond zelfdiscipline centraal. Daarbij werd zelfbevrediging aan de orde gesteld.  Natuurlijk waren de reacties uiterst mager, want wie durft daar nu op te reageren?

Toch waren er reacties, waarvan we er twee zullen publiceren:
- één reactie van een jongen
- en één van een meisje.
Maar eerst het vervolg op "Het GROTE verschil.... tussen jongens en meisjes.


Vrouwelijk exhibitionisme

Meisjes weten intuïtief dat jongens reageren op wat ze zien.  Daardoor hebben ze de neiging om heel makkelijk te koop te lopen met hun uiterlijk.  Ze zijn een beetje exhibitionistisch zou je kunnen zeggen.  Gelukkig hebben ze na de zondeval een behoorlijke portie schaamtegevoel opgelopen (als je dat verhaal uit de Bijbel kent, weet je wel wat ik bedoel!), waardoor deze neiging normaal gesproken bewaard blijft tot de tijd dat ze zich geborgen weet in een relatie met degene van wie ze houdt en aan wie ze zich wil geven.  Toch hebben meisjes een onweerstaanbare neiging om veel aandacht te besteden aan het uiterlijk.  De reclamemakers en de mode-ontwerpers maken daar dankbaar gebruik van.  Maar meisjes moeten zich wel bewust zijn van het feit, dat er een boodschap van ze uitgaat wanneer ze daarin te ver gaan.


Shock-effecten

Kijk daarom uit voor shockeffecten:  eerst de mode alles lang en plotseling super kort.  Extra lange splitten kunnen van je benen blikvangers maken.  Laag uitgesneden kragen, doorzichtige blouses en dat soort zaken vestigen de aandacht eenzijdig veel op je uiterlijk schoon.  Dan moet je je niet verbazen wanneer jongens alleen maar geïnteresseerd blijken te zijn in je lichaam en voor de rest maar weinig belangstelling hebben.

Wanneer het uiterlijk van je zo schreeuwt dat het je innerlijk overstemt, dan zien jongens je alleen maar als een wandelend lijf.  Je kunt zo met je uiterlijk te koop lopen, dat je de indruk bevestigt die jongens krijgen uit de seksadvertenties dat vrouwen staan te trappelen om lichamelijk gepakt te worden.


Vlees en benen

In een jeugdkamp kwam er een meisje bij me klagen dat veel jongens zo vervelend waren in dat opzicht. Ik moest haar toen zeggen dat ze het daar zelf ook wel een beetje naar maakte, want ze liep er behoorlijk uitdagend bij zonder zich daar erg van bewust te zijn. Daar moet je dus voorzichtig mee zijn, tenminste, wanneer je een man wilt die in het totaal van je geïnteresseerd is.

Ik ken al de leuke eigenschappen van mijn dochter:  haar karakter, haar talenten, de aanleg die ze heeft. Ik zou het verschrikkelijk vinden wanneer ze een jongen zou krijgen die daar helemaal geen oog voor had en alleen maar geïnteresseerd zou zijn in haar vlees en benen.


Waarom dat grote verschil?

Wat zou nu de bedoeling zijn van die grote verschillen tussen jongens en meisjes?  Want dat zal toch niet voor niets zijn.
Nou, het is de bedoeling dat een jongen het meisje waar hij van houdt en die daar dan ook positief op reageert, stap voor stap inwijdt in die nieuwe emotionele belevingswereld.  Voor haar is dat de meest ingrijpende ervaring die ze als meisje ooit kan meemaken.  Ze ervaart dat als een unieke gebeurtenis die ze maar met één persoon kan beleven, heel exclusief.

Wanneer dat goed en liefdevol gebeurt, zal dat meisje daardoor een liefdesband krijgen met die jongen, die wat haar betreft maar moeilijk meer stuk kan.  Maar dat maakt haar ook heel kwetsbaar.  Wanneer de jongen haar daarna laat vallen, of wanneer het voor hem alleen maar een vrijblijvend avontuurtje was, dan wordt dat voor dat meisje een afschuwelijke teleurstelling.  Want dit kan ze een tweede keer nooit meer zo ervaren.  Ze heeft iets van zichzelf weggegeven wat ze daarna nooit meer terug kan krijgen.


Monogaam

Weet je, vrouwen zijn van nature monogaam, ze houden het, normaal gesproken, bij één man.  Ze hechten zich heel sterk aan de jongen of aan de man die haar seksueel tot ontwaken heeft gebracht, vooral wanneer dat op een prettige en een verantwoorde manier is gebeurd.  Maar wordt die relatie verbroken, dan zal het moeilijker voor haar zijn om opnieuw zo'n sterke band te krijgen met degene met wie ze daarna een relatie zal aangaan.  Dan is er jammer genoeg iets van haar capaciteit in dat opzicht verloren gegaan en is ze wat kwetsbaarder geworden.


Hoe ver kun je gaan

Nu kun je je afvragen welke plaats het beleven van het seksuele traject moet hebben in de periode dat je elkaar nog moet leren kennen.  En hoe ver dat je daarin dan zou kunnen gaan.  Uit het voorgaande zou je tot de gedachte kunnen komen dat je dat hele seksuele traject eigenlijk beter kunt laten rusten tot het moment dat je elkaar trouw belooft voor de rest van je leven.  Dat is de enige manier om er zeker van te zijn dat je elkaar geen onherstelbare emotionele schade toebrengt op dit terrein.


Zonder spanning

Dat zou ook grote voordelen hebben voor de verkerings- en verlovingstijd denk ik.  Het geeft je de gelegenheid om zonder spanningen elkaar door en door te leren kennen op alle andere terreinen.  Dat hoeft echt niet ten koste te gaan van spontane hartelijkheid.  De hartelijke zoenen die je je ouders of je zus geeft omdat je zo blij bent dat je ze weer ziet, of het hand in hand lopen zoals je dat bijvoorbeeld als kind deed met je ouders, dat heeft nog weinig te maken met het echte seksuele traject!  Daarbuiten kun je nog op zoveel andere manieren uiting geven aan een heel persoonlijke en intieme vriendschap.  In de verkerings- of verlovingsperiode is daar dan ook niks mis mee.


Verschillende opvattingen

Toch zal niet iedereen het ermee eens zijn dat je de eerste stappen op het seksuele traject pas mag zetten binnen de geborgenheid van het huwelijk.  Elkaar kussen op de mond (al of niet op z'n Frans), elkaar aanhalen, knuffelen en strelen, dat moet toch ook al kunnen in je verkerings- of verlovingstijd!  Maar tot hoever kun je dan wijselijk gaan?  Dat het 'met elkaar naar bed gaan' binnen de geborgenheid van het huwelijk behoort plaats te vinden, daar zien we het nut misschien nog wel van in.  Maar of dat nu ook moet gelden voor alles wat daaraan vooraf gaat, dat ligt nog niet zo duidelijk voor iedereen.

Feedback:

Je merkt dat het zo langzamerhand van twee verschillende wezens via verkering (en verloving) richting huwelijk gaat; een heel traject van aftasting (letterlijk en figuurlijk).

Misschien wil jij daarover je mening kwijt?
Of heb je een heel persoonlijke vraag aan de schrijver van deze serie artikelen?


Ook nu weer heb je twee keuzes om te reageren:

*  Je stuurt alleen een e-mailtje naar Dick Baarsen;
   dan komt er niets van in de muurkrant.
   <[email protected] >

*  Of je stuurt ook een kopie (via Cc) naar de muurkrant;
   <[email protected]>
   daarmee geef je toestemming tot publicatie van jouw mening.

Uiteraard staat het de redactie vrij om dat in z'n geheel, gedeeltelijk dan wel in het geheel niet te plaatsen.

Uit de muurkrant van 23 september 2000, nr. 38:

HET GROTE VERSCHIL ... [ 1,8 ]

Verschillende opvattingen

Toch zal niet iedereen het ermee eens zijn dat je de eerste stappen op het seksuele traject pas mag zetten binnen de geborgenheid van het huwelijk.  Elkaar kussen op de mond (al of niet op z'n Frans), elkaar aanhalen, knuffelen en strelen, dat moet toch ook al kunnen in je verkerings- of verlovingstijd!  Maar tot hoever kun je dan wijselijk gaan?  Dat het 'met elkaar naar bed gaan' binnen de geborgenheid van het huwelijk behoort plaats te vinden, daar zien we het nut misschien nog wel van in.  Maar of dat nu ook moet gelden voor alles wat daaraan vooraf gaat, dat ligt nog niet zo duidelijk voor iedereen.


Planning

Ik ken bijvoorbeeld een heel serieuze en principiële vader die zijn kinderen de raad gaf om daar maar een soort van planning voor te maken.  Stel de datum van je huwelijk vast, was zijn advies, en smeer het hele seksuele traject (uitgezonderd het met elkaar naar bed gaan natuurlijk!) uit over de tijd die daaraan voorafgaat:  elke keer een stukje verder!  Dan trouw je net op tijd om dan goed voorbereid met elkaar naar bed te kunnen gaan!  Nou, kennelijk is dat bij hemzelf en z'n vrouw goed gegaan:  het is een prima stel! Maar het gevaar is groot dat er halverwege de rit wordt afgehaakt om allerlei redenen.  En dan zit vooral het meisje met het probleem dat ze dat nooit meer zo uniek met iemand anders kan beleven.

Daarom is het misschien toch niet zo verstandig om een behoorlijk stuk van het seksuele traject buiten de geborgenheid van het huwelijk te plaatsen om daar alvast in je verkerings- of verlovingstijd wat plezier aan te beleven, ook al bewaar je de rest voor binnen het huwelijk.  Dat is net zoiets als elke keer een hap nemen van een taartje, daar dan even lekker van genieten, en het dan niet door te slikken omdat dat nog niet mag.  Nou, vroeg of laat lukt je dat niet meer en verslik je je!


Het gaat vanzelf!

Bovendien doorloop je zo'n stuk van het seksuele traject doorgaans zo gesmeerd en enthousiast, dat het heel makkelijk al het andere overwoekert.  Vooral wanneer de vriendschap op andere punten wat minder vanzelf gaat en wat inspanning vergt.  Daarom zie je in de praktijk heel vaak dat de verkerings- en verlovingstijd hoofdzakelijk gekenmerkt wordt door het verkennen en genieten van een groot, of misschien wel van het hele stuk van het seksuele traject.  Dat gaat heel erg vanzelf.  Je hebt dan de indruk dat je geweldig bij elkaar past.  En dat is ook zo.  Op dat terrein tenminste.  Het kan gewoon niet beter lijkt het.  Maar op die manier pas je bijna bij iedereen die op dat punt niet al te onaantrekkelijk is hoor!  Het lijkt alsof je een enorm raakvlak hebt met elkaar, maar het is alleen maar ten aanzien van het lijfelijke contact.


Erg misleidend

Het enthousiast afwerken van het seksuele traject is daarom erg misleidend.  Want dat past praktisch altijd wel bij elkaar.  Maar of je op alle andere terreinen bij elkaar past, dat is andere koek.  Dat is veel minder vanzelfsprekend.  Dat heeft te maken met karakter, opvoeding, levensbeschouwing, cultuur, achtergrond, persoonlijke smaak, interesses en noem maar op.  Als je niet uitkijkt, kom je daar nauwelijks aan toe in de tijd dat je je voorbereidt op het huwelijk.  Daar word je dan pas mee geconfronteerd nadat je met elkaar getrouwd bent en je heel wat meer dingen moet gaan doen samen dan kroelen met elkaar!


Verkeerde keus

Dan blijk je heel verschillend te denken over allerlei dingen, je begint je te ergeren aan de manier waarop de ander sommige dingen doet of nalaat, je ontdekt hebbelijkheden en onhebbelijkheden van elkaar die je voor die tijd nooit waren opgevallen. Er komen steeds meer zaken in zicht die je maar moeilijk kan meemaken met de ander.  Zo kan het gebeuren dat je uiteindelijk tot de conclusie komt dat je toch niet zo'n heel goede keus hebt gemaakt, ondanks het hoopgevende "goede" begin!

Om dat enigszins te voorkomen en zonder te hoeven inleveren op het samen genieten van het seksuele traject, wordt de oplossing tegenwoordig vaak gezocht in het ongehuwd samenwonen.  Het enige voordeel daarvan is, dat je dan wat makkelijker van elkaar af kunt als het tegenvalt...


De omgekeerde wereld

Te vaak wordt er aan het verkeerde eind begonnen.  In disco's is de muziek zo hard, dat de communicatie beperkt wordt tot kijken en frunniken.  Daardoor komt er al heel wat op gang zonder enig innerlijk contact.  Dat gaat heel makkelijk.  En ook het vervolg.  Alles past en is  lekker.  Maar uitproberen of je lichamelijk wel bij elkaar past is niet nodig.  Lichamelijk is alles zo elastisch dat er zelfs een kind door passeren kan, dus dat hoef je echt niet uit te testen.

Het is de omgekeerde wereld:  vóór het huwelijk wordt uitgeprobeerd wat altijd wel goed gaat wanneer het volgens de regels der kunst wordt beoefend.  En datgene wat heel persoonsgebonden is en �cht uitgeprobeerd zou moeten worden, dat wordt bewaard tot na het huwelijk.  Met alle risico's van dien. In heel wat gevallen zal blijken dat er veel minder raakvlak is met elkaar dan men had gedacht en gehoopt.


Er hangt te veel van af

Zou dat niet één van de oorzaken zijn van het hoge percentage scheidingen?  Natuurlijk kun je geluk hebben.  Er zullen er best zijn die op die manier een gelukkige en blijvende relatie hebben gevonden met de eerste die ook de beste bleek te zijn.  Maar het is dan wel een lot uit de loterij.  Misschien kun je beter toch wat meer op safe spelen.  Er hangt te veel van af!

Service:

Dit was inmiddels de achtste publicatie van deze serie sinds 15 juli 2000. 
Het komt steeds vaker voor dat lezers vorige muurkrantedities hebben gedeletet of later als lezer zijn aangehaakt.
Sommigen zijn dan ook 'de draad kwijt' en vragen alle voorgaande muurkrantedities op.
Gezien het vele werk dat daaraan verbonden is, gaat dat gewoon niet (dan komen we nergens anders meer aan toe)
Maar de tot nu toe geplaatste publicaties kunnen wel als één e-mailtje worden opgevraagd.
Interesse?
Klik dan op [email protected] en geef aan dat je de tot nu toe gepubliceerde serie wenst te ontvangen.
Zodra iemand mij daarbij helpt, zal e.e.a. als geheel op de muurkrantwebsite worden geplaatst zodat je 't zelf kunt downloaden.

Uit de muurkrant van 30 september 2000, nr. 39:

HET GROTE VERSCHIL ... [ 1,9 ]

Vorige keer:

Begonnen vanuit de individuele situaties van een jongen en van een meisje beweegt de serie zich onderhand op het vlak van toenadering, verkering, verloving en de weg naar het huwelijk.   Ditmaal gezien vanuit het perspectief van het meisje.

Wie net aanhaakt, of de vorige muurkranten heeft gedeletet maar het nog eens rustig over wil lezen, kan de eerste acht afleveringen van deze serie downloaden via www.nieuwskrant.nl/muurkrant door eerst te klikken op service en daarna op vervolgserie.

Vorige week vroeg Dick Baarsen zich af of het grote aantal scheidingen misschien iets te maken zou hebben met 'de omgekeerde wereld' waarin het normaal schijnt op met elkaar in bed te duiken om pas daarna te vragen:   "Hoe heet je eigenlijk?"

Geen twee hetzelfde

Want stel je voor dat je in een relatie elkaar op alle andere terreinen helemaal hebt leren kennen en het raakt dan uit, is dat dan ook niet een traject dat je daarna nooit meer exclusief met iemand anders over kunt doen?  Nee hoor, dat ligt toch anders. Gewoon omdat er geen twee mensen hetzelfde zijn.

Het enige traject waarop we in grote lijnen wèl allemaal zo'n beetje hetzelfde zijn, is het seksuele traject.  Daarom is alleen de eerste keer dat je dat traject met iemand aflegt een unieke ervaring. Leg je dat traject daarna ooit weer met iemand anders af, dan is dat in de meeste gevallen een zeer vergelijkbare belevenis en dus nooit meer uniek.

Maar het leren kennen van iemands karakter met alle facetten van zijn of haar leven, dat is per definitie altijd uniek.  Want iedereen is verschillend.  Het heel persoonlijk leren kennen van iemand zal altijd weer een totaal nieuwe ervaring zijn.  Ook al zou je dat een aantal keren beleven voordat je de ware Jacob gevonden hebt, zal dat geen beschadigingen geven.  Meestal blijven zulke vriendschappen zelfs bestaan.


Hartstocht

Dus zorg er als meisje voor jezelf ongerept te bewaren.  Laat je hartstocht niet opwekken voordat de tijd er rijp voor is.  Laat niet aan je frunniken, hoe leuk dat ook lijkt.  Daar maak je het jezelf alleen maar moeilijk mee.

Wees ook voorzichtig met alcohol.  Dat werkt namelijk behoorlijk drempelverlagend.  De weerstand die je van nature hebt, wordt daardoor gebroken.

Kijk uit voor activiteiten waarbij lichamelijk contact een rol speelt zoals bij sommige vormen van dansen bijvoorbeeld.  Dat ervaar je op dat moment allebei wel als heel prettig, maar er wordt geen verantwoordelijkheid genomen voor wat er eventueel aan verlangens worden gewekt bij het meisje.  Er zijn heel wat meisjes die in alle opzichten serieus zijn, maar door dit soort ontspanning emotioneel wakker worden en daar dan mee moeten leren leven.


Voorlichting

Ook door de voorlichting die tegenwoordig wordt gegeven, kan bij meisjes heel wat wakker worden gemaakt.  Jaren geleden zag ik eens een uitzending van het IKON met een seksuologe die vond dat de natuur meisjes discrimineerde ten opzichte van jongens, omdat jongens zomaar vanzelf allerlei lustgevoelens kregen wanneer ze in hun puberteit kwamen, en de meisjes niet.  Daarom raadde ze de meisjes aan om maar zo gauw mogelijk bij zichzelf te ontdekken wat ze aan gevoelige plekjes had en daar dan zelf mee aan de slag te gaan.  Door dit soort voorlichting worden meisjes op een onnatuurlijke en onpersoonlijke manier gestimuleerd om seksueel actief te worden.


Natuurlijke afkeer

In het algemeen is het voor meisjes wat moeilijk om objectieve seksuele voorlichting te waarderen. Ze hebben daar min of meer een natuurlijke afkeer van.  Los van een heel persoonlijke liefdesrelatie komen seksuele zaken bij meisjes eerder over als weerzinwekkend dan als iets aantrekkelijks.  Dat moet te denken geven.

Maar door nieuwsgierigheid gedreven en ook "omdat iedereen het doet" raken heel velen toch op een onnatuurlijke en kunstmatige manier een stukje van hun ongereptheid kwijt buiten de intieme en persoonlijke geborgenheid van een liefdevolle relatie.  Jammer, en onbevredigend ook. Alleen binnen zo'n unieke relatie kan het beleven van seksualiteit een heerlijke uiting worden van wederzijdse genegenheid.  En daar is het toch in de eerste plaats voor bedoeld.


Verzegeling

Wat meestal ook ontbreekt in de voorlichting, is het feit dat alle meisjes van nature verzegeld zijn.  Over de post krijg je drukwerk toegestuurd:  onpersoonlijke post waar iedereen in mag duiken.  Is het wat persoonlijker, dan is de brief dichtgeplakt.  Maar wil de afzender er absoluut zeker van zijn dat de inhoud uitsluitend door de geadresseerde wordt ontvangen, dan wordt de brief verzegeld.
 De inhoud is dan zo kostbaar en zo persoonlijk dat er een garantie moet zijn dat de inhoud uitsluitend bij de juiste persoon terecht komt.

Zo is het wezen van elk meisje zo kostbaar dat de toegang tot de plaats waar de gemeenschap plaats vindt tussen man en vrouw, verzegeld is.  Het zegel, het maagdenvlies, leert ons dat je daar niet zomaar mee kunt doen wat je wilt.  Het mag alleen verbroken worden door degene die het waard is omdat hij de volle verantwoordelijkheid wil nemen voor wat hij doet.  Dat is niet niks.  Elk zegel kan maar één keer worden verbroken.  Dat is emotioneel een ingrijpende gebeurtenis.  De natuur zelf leert ons dat.


Moeilijke opgave

Het kan gebeuren dat binnen een beginnende relatie een jongen zich niet beheersen kan en het meisje voor haar besef verkracht. In dat geval heeft een meisje geen enkele verplichting tegenover die jongen.  Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.

Overigens zullen meisjes die buiten het huwelijk seksueel tot ontwaken zijn gekomen, moeten leren met deze gevoelens verantwoord om te gaan.  Dat is geen makkelijke opgave.  Juist omdat ze veel moeilijker in staat is om haar seksualiteit los te koppelen van de rest van haar bestaan, is het gevaar groot dat het verlangen naar een man haar leven te veel gaat beheersen.

Wil je reageren?

Mail dan alleen naar Dick Baarsen <d[email protected]>
In dat geval komt er niets van in de muurkrant.
Of je stuurt ook een Cctje naar de muurkrant <[email protected]> 
Daarmee verleen je toestemming tot publicatie.
Uiteraard staat het de redactie vrij om jouw reactie in z'n geheel, gedeeltelijk dan wel in het geheel niet te plaatsen.

Uit de muurkrant van 7 oktobber 2000, nr. 40:

HET GROTE VERSCHIL ... [ 1,10 ]

Vorige keer:

Om er weer een beetje in te komen volgt hieronder de laatste alinea van de vorige keer:
           

Overigens zullen meisjes die buiten het huwelijk seksueel tot ontwaken zijn gekomen, moeten leren met deze gevoelens verantwoord om te gaan.  Dat is geen makkelijke opgave.  Juist omdat ze veel moeilijker in staat is om haar seksualiteit los te koppelen van de rest van haar bestaan, is het gevaar groot dat het verlangen naar een man haar leven te veel gaat beheersen.

      
Wie hier echter niet genoe aan heeft en de vorige muurkrant(en) er nog op na wil lezen, die klikke op www.nieuwskrant.nl/muurkrant gevolgd door service en daarna vervolgserie.

In balans

Jezus ontmoette ooit eens een vrouw die worstelde met dat probleem. e had al vijf mannen versleten op haar zoektocht naar liefde en geborgenheid en ze bezig met de zese.  Jezus zei haar, dat dat haar dorst naar aandacht en begrip nooit zou kunnen lessen.  Ze had meer nodig dan wat mannen haar ooit konden geven.

Wat ze nodig had, was iemand die haar volkomen begreep, iemand die dag en nacht voor haar klaar stond, bij wie ze haar hart uit kon storten en die haar troosten kon.  Ze had iemand nodig die de verantwoording op zich wilde nemen voor haar verleden en voor de brokken die ze had gemaakt.  Iemand die haar zou helpen voortaan de goede keuzes te maken en die een eind zou maken aan haar onvermogen om nee te zeggen als dat nodig was.  Ze had behoefte aan iemand die het voor haar op zou nemen als ze onrechtvaardig behandeld zou worden of aan de kant zou worden geschoven.

Ze had iemand nodig die haar niet in de steek zou laten als ze op leeftijd zou komen, iemand die haar leven tot het einde toe zinvol zou kunnen maken en haar vrede kon geven in haar hart.  En ze ontdekte dat Jezus degene was bij wie ze dat alles kon vinden.  Door die ontmoeting kwam ze in balans.  De spanning was van de ketel. En zo werkt dat nog steeds.  Hij geeft je echte geborgenheid waardoor je dat niet meer in de eerste plaats bij een man hoeft te zoeken.  Daardoor komt er rust en komt er in zekere zin een eind aan dat rusteloze gezoek zonder einde.


Opnieuw beginnen

Is het mogelijk om weer met een schone lei te beginnen voor iemand dat al het één en ander achter de rug heeft op seksueel gebied?
Weduwen en weduwnaars die opnieuw tot een huwelijk komen, ervaren in het algemeen dat dit wat hen betreft inderdaad mogelijk is. Tot hun eigen verwondering blijkt zo'n tweede huwelijk in de meeste gevallen niet onder te doen voor het eerste.

Jonge mensen die tot een levensvernieuwing zijn gekomen doordat ze Jezus in hun leven hebben toegelaten, zullen ervaren dat hun seksuele beleving daarna in een totaal ander kader geplaatst wordt.  Dat neemt de littekens wel niet weg, die opgelopen zijn in de tijd daarvoor, maar wanneer het komt tot een nieuwe relatie en een huwelijk, krijgt het er wel een nieuwe dimensie bij waardoor het alles toch als nieuw kan worden ervaren.


Altijd nog de moeite waard

Misschien is dat ook wel zo wanneer je na je bekering tot Jezus door onwetendheid of door eigenwijsheid het seksuele traject op één of andere manier doorlopen hebt buiten de geborgenheid van een liefdevolle relatie om met één of met meer dan één partner.

Maar meestal zul je merken dat je definitief iets bent kwijtgeraakt.  Dat kan moeilijk meer teruggedraaid worden, ondanks de vergeving en de reiniging die je ontvangt wanneer je God daarom vraagt.

Toch is alles wat je verder nog bent en hebt altijd nog meer dan de moeite waard voor een goede relatie. Je bent en blijft uniek.  En wat je aan seksualiteit nog te bieden hebt is kostbaar genoeg om daar in je verdere leven zo zorgvuldig mogelijk mee om te gaan en ervan te maken wat ervan te maken is.

"Ik veroordeel je niet!" zei Jezus eens tot een vrouw die dat was overkomen.  "Maar ga heen en zondig niet weer!"

Volgende week

Volgende week sluiten we deze serie, die heel wat voeten in aarde had, af met items als "De oorspronkelijke bedoeling", "Een nieuwe wereld", "verbond van trouw" en "Grote verantwoordelijkheid"
Wil je reageren?
Mail dan alleen naar Dick Baarsen <d[email protected]>
In dat geval komt er niets van in de muurkrant.
Of je stuurt ook een Cctje naar de muurkrant <[email protected]> 
Daarmee verleen je toestemming tot publicatie.
Uiteraard staat het de redactie vrij om jouw reactie in z'n geheel, gedeeltelijk dan wel in het geheel niet te plaatsen.

Uit de muurkrant van 14 oktobber 2000, nr. 41:

HET GROTE VERSCHIL ... [ 1,10 ]

wat meisjes over jongens moeten weten
(en omgekeerd natuurlijk!)

Wat tot nu toe behandeld is:

Het voert te ver om in kort bestek te herhalen wat in de negen delen aan de orde is geweest;  maar dat het heftig was, kan ik u verzekeren.  Ook leverde het emotionele reacties op. 

Wie deze serie niet vanaf het begin heeft kunnen volgen, of alles nog eens aandachtig wil overlezen, die klikke op www.nieuwskrant.nl/muurkrant gevolgd door service en daarna vervolgserie.  Daar vindt u wat tot nu toe behandeld is.


Dick Baarsen eindigde het vorige deel met de volgende woorden:
                             

Misschien is dat ook wel zo wanneer je na je bekering tot Jezus door onwetendheid of door eigenwijsheid het seksuele traject op één of andere manier doorlopen hebt buiten de geborgenheid van een liefdevolle relatie om met één of met meer dan één partner.

 

Maar meestal zul je merken dat je definitief iets bent kwijtgeraakt.  Dat kan moeilijk meer teruggedraaid worden, ondanks de vergeving en de reiniging die je ontvangt wanneer je God daarom vraagt.

 

Toch is alles wat je verder nog bent en hebt altijd nog meer dan de moeite waard voor een goede relatie. Je bent en blijft uniek.  En wat je aan seksualiteit nog te bieden hebt is kostbaar genoeg om daar in je verdere leven zo zorgvuldig mogelijk mee om te gaan en ervan te maken wat ervan te maken is.

"Ik veroordeel je niet!" zei Jezus eens tot een vrouw die dat was overkomen.  "Maar ga heen en zondig niet weer!"

                                

Inmiddels zijn we beland aan het slot van deze serie. 

En vanaf deze plaats wil ik Dick namens de redactie, maar zeker ook namens de lezers, heel hartelijk danken voor zijn eerlijke en openhartige redactionele bijdragen in de vorm van deze tiendelige serie
Naar de toekomst toe hopen we natuurlijk vaker van hem te mogen horen.
                

Namens de Redactie, Wim Bootsma

-   HET SLOT  -

De oorspronkelijke bedoeling

Hoe is het huwelijk nu oorspronkelijk bedoeld vanuit God gezien?
Dat staat in één van de brieven van de eerste volgelingen van Jezus, die aan de Efeziërs.
Daarin staat dat we als mannen en vrouwen een voorbeeld moeten nemen aan Jezus, hoe hij met zijn volgelingen omgaat.
Dat kun je namelijk met elkaar vergelijken. Zoals Jezus omgaat met zijn volgelingen, zo moeten de mannen omgaan met hun vrouw.
Hoe gaat hij met zijn volgelingen om?
Hij neemt ze bij de hand, leidt ze uit de duisternis van het niet-weten een nieuwe ervaringswereld binnen van het licht, van de eeuwige dingen.  Daartoe sluit hij een eeuwig verbond met ze.


Een nieuwe wereld

Ik weet niet of je bekeerd bent en wedergeboren, maar voor mij betekende het dat er een nieuwe wereld voor me openging.
Ik wist wel veel van de Bijbel, maar het zei me nauwelijks iets.  Het leefde niet voor me.
Maar door het persoonlijk leren kennen van Jezus ging ik een nieuwe wereld binnen.

Ik had dat gezien van anderen die Hem hadden leren kennen.
Daardoor kreeg ik een verlangen om ook zo met hem te leren leven.
Ik zag dat ik met Jezus een eeuwig verbond mocht sluiten en zo kwam ik tot een nieuw leven samen met hem.
Zo behoort het bij een man en zijn vrouw dus ook te gaan.
Als het goed gaat, leert een man zijn vrouw kennen, merkt na verloop van tijd dat ze bij elkaar passen, verklaart zijn liefde en sluit een verbond van trouw met haar.
Vandaar het woord "trouwen"!  Hij neemt zijn vrouw bij de hand en leidt haar stap voor stap de wereld binnen van het huwelijksleven, een ervaringswereld die nieuw voor haar is.


Verbond van trouw

Terug naar ons voorbeeld van Jezus en zijn volgelingen.  Hij forceert niets bij hen.  En hij houdt gelijke tred met hun bevattingsvermogen.  Hij komt niet meteen met diepe mystieke ervaringen of indrukwekkende openbaringen.  Hij dringt niets op.  Hij wacht op uitnodigingen.  Wel zorgt hij dat het verlangen daarnaar wordt gewekt.

Zo behoort een man zich ook aan te passen bij het tempo van zijn vrouw.  Hij mag zich nooit opdringen, maar hij moet ervoor zorgen dat zijn vrouw ernaar gaat verlangen.

Het is de bedoeling dat elke keer weer het hele seksuele traject wordt afgelegd.  Anders werkt het niet voor zijn vrouw.  Het hoort allemaal bij elkaar, vanaf de liefdeskus tot aan de lichamelijke eenwording.  Het één is niet compleet zonder het andere.  Hij moet ervoor zorgen dat zijn vrouw als het even kan de eerste is die bij het hoogtepunt aankomt.  Dan komt ook hijzelf niets te kort.  Alleen dan is voor het voor beiden echt een belevenis.  Dat vergt veel tijd, creativiteit, fijngevoeligheid en zelfbeheersing.  Daarom is het zo nodig dat een man geleerd heeft alles onder controle te hebben.


Grote verantwoordelijkheid

Kun jij je voorstellen hoe belangrijk het is voor een meisje om zorgvuldig met deze dingen om te gaan? 
Bewaar jezelf voor degene die het waard is en alle verantwoordelijkheid voor je op zich wil nemen.
En jongens moeten beseffen welke verantwoordelijkheid ze dragen om met de seksuele gevoelens die ze hebben om te gaan en die dan uitsluitend te gebruiken tot welzijn van degene die haar leven aan hem zal toevertrouwen.

Dick Baarsen, d[email protected]

Wil je reageren?

Persoonlijk?
Mail dan alleen naar Dick Baarsen <d[email protected]>
In dat geval komt er niets van in de muurkrant.

Publiekelijk?
Mail dan ook naar Dick Baarsen maar stuur ook een Cctje naar de muurkrant <[email protected]> 
Daarmee verleen je toestemming tot publicatie.
Uiteraard staat het de redactie vrij om jouw reactie in z'n geheel, gedeeltelijk dan wel in het geheel niet te plaatsen.