KinderMuurKrant

4e jaargang                          
         VADERDAG                                         juni 2001
week 25

 

INHOUD

Binnenvaller
V
an de redactietafel
A
an- en afmelden Kindermuurkrant
L
ezers schrijven [ Is dat wel zo? ]
T
ante Anneke
G
edicht [ Slakkengang ]
O
pa Krentenbol  [ Afwassen ]
W
ist je dit? [ Vaderdag - kleurplaat en link ]

B
ijbelverhaal [ Blijf van Jakob af ]

L
iedje [ Het borrelt in mijn hart ]
W
ammes  [ deel 3 ]
M
oppendoos
B
ezoek MuurKrantLand
U
itsmijter
A
ftiteling

 


BINNENVALLER

Wie niet reageert op
het hulpgeroep van een ander
zal ook niet geholpen worden,
als hij zelf hulp nodig heeft.

Vrij naar: Spreuken 21: vers 13

Oftewel: 

Geef veel
en je zult veel terugkrijgen, 
meer dan overvloedig.

Lucas 6: vers 38 (Het Boek)

 

VAN DE REDACTIETAFEL

HELPEN – HULP – GEHOLPEN WORDEN - HELLEP !!!

Een nieuwe Kindermuurkrant.  Deze keer gaat het over helpen en hulp. Eerst onze Opa Krentenbol, die slimme man.  Jaap denkt ook slim te zijn, door van huis weg te lopen. Foutje!!  Moet je niet naar Opa Krentenbol gaan natuurlijk, want als je thuis niet wilt helpen, zal Opa wel zorgen, dat je dat leuk gaat vinden. 

En wat is er op tegen om vrijwillig eens je handen uit de mouwen te steken?  Als we allemaal af en toe eens hulp bieden, dan ziet de wereld er vast veel beter uit. Het is erg egoïstisch om nooit eens te willen helpen.  Maar jij hebt toch ook af en toe hulp nodig?

Wij zijn op de wereld om elkaar te helpen, nietwaar?  Ook de niet zo leuke karweitjes moeten gedaan worden, dus allemaal de mouwen opstropen en helpen waar dat nodig is.

Lees het artikeltje over de dokters en zusters en tandartsen en broeders en bedenk dan eens dat zij ervoor kozen om anderen te helpen en heb een beetje begrip voor al die mensen, die van helpen hun beroep hebben gemaakt.  

Enne …… jong geleerd is oud gedaan, dus oefen maar flink met helpen. Begin maar thuis met je bed opmaken en afwassen. Je spullen opruimen, je jas ophangen, de tafel dekken en afruimen. Er is genoeg te doen en je helpt je vader en moeder er vast heel erg mee. Dat maakt het voor iedereen in huis gezelliger. 

Dit keer een liedje over borrelen in je hart. Ik hoop, dat jullie geluid op de computer hebben, dat is in dit geval handig om het liedje te leren zingen.  Ik had daar de hulp van Edith bij nodig, maar nu borrelt het bij mij ook . . . .  

Ons Bijbelverhaal gaat verder over Jakob, die ook hulp nodig had.  Hoewel hij niet altijd zo’n brave broeder was, heeft de Here God hem toch steeds weer geholpen. Mooi is dat hè?  God is trouw aan Zijn beloften.  Een jongen, die zo zijn vader bedrogen had, wordt toch beschermd door onze hemelse Vader. Dat kan voor jou en mij ook een hulp zijn om dat te weten . . . .   

Tja, ook Wammes heeft hulp nodig. Lees maar hoe hij - ziek als hij is - die hulp krijgt.  Romantisch hoor.

De slak en zijn huis hebben geen hulp nodig. Hij redt zichzelf wel. Maar of ik nu met hem zou willen ruilen? Ik ben graag snel op de plek waar ik naar toe wil en ja, dan heb ik ook wel eens wat hulp nodig, zoals Willem, die het opneemt voor ‘zijn’ vrouw.  Zie de Uitsmijter! 

Maar weer heel veel plezier met deze KinderMuurKrant en tot de volgende keer.

 

Groetjes,  

[ Tante Anneke ]

 

AAN- EN AFMELDINGEN VAN DE KINDERMUURKRANT

We kunnen als nieuwe lezers van de KinderMuurkrant welkom heten: 

Ze hebben zelf ook al een berichtje gehad.

Leuk, dat jullie je hebben aangemeld als nieuwe lezers. Wij, van de redactie, hopen, dat jullie met veel plezier zullen meeleven/meelezen.  En reacties en belevenissen van jullie kant horen/zien we graag tegemoet!  

Als je de KinderMuurKrant zo leuk vindt, dat je wel zou willen dat je vriendjes en vriendinnetjes hem ook ontvangen, moet je natuurlijk klikken op subscribe. Je kunt dan de namen en email-adressen van die vriendjes of vriendinnetjes opgeven. Vergeet niet ze van te voren in te lichten, dat ze de Muurkrant in hun e-mailbrievenbus kunnen verwachten.

 

Wil je de muurkrant niet meer ontvangen? 
Jammer natuurlijk, maar een klik op unsubscribe de kindermuurkrant - en 'versturen' - is voldoende. 

 

Let wel!!!
E-mailcorrespondentie over de abonnementen gaat altijd via de website of via: uitgever@muurkrant.org. Onze eigen oude vertrouwde Wim Bootsma blijft dit verzorgen, want dat kan hij namelijk heel erg goed.

Wil je reageren op iets wat in de KinderMuurkrant staat, of heb je zelf ook iets in te brengen, dan kan dat vanaf nu naar het e-mailadres van Tante Anneke zelf: mailto:anna.h.methorst@planet.nl.

 

 

LEZERS SCHRIJVEN

LEZERS SCHRIJVEN???

Nou, de lezers schrijven helemaal niet !!! SNIF SNIF

Van een zekere Thomas kreeg ik de namen van de 12 discipelen, maar geen verdere uitleg erbij. Dus Thomas, reageer nog eens op mijn mailtje. Is het de bedoeling, dat ik de namen in de Muurkrant zet? Kan hoor! Maar dan moet jij wel toestemming geven

(-:)><> <><(:-)

[ Groetjes van tante Anneke ]

 

Maar we willen wel graag leuke reacties van lezers plaatsen, vandaar deze oproep:

Zal hier binnenkort iets van jou komen te staan? Schroom dan niet, maar stuur je e-mail naar: Tante Anneke en je reactie zal hier de volgende keer geplaatst worden.

Dit bericht hebben we uit het gastenboek geplukt. Gera hoort eigenlijk bij de Jongeren Muurkrant, maar het is toch wel leuk, hè?

Hoi mensen, Best grappig zo'n muurkrant.
Ik weet eigenlijk niet echt wat ik moet schrijven, maar ik doe mijn best.
Ik kom van de baptistengemeente de Bron uit Almelo
We hebben een hele gave jeugdgroep binnen onze gemeente, hebben jullie zin om op onze website te kijken dan is hier het adres: www.ouderejeugd.cjb.net. We zien jullie daar wel.

[ Groetjes Gera ]

 

En deze komt ook uit het gastenboek. Jaap de Groot werkt op de 
Christelijke Basisschool Eikenhorst in 's-Gravenzande.

Bedankt voor het regelmatig opsturen van de muurkrant.
Als wij op school een netwerk hebben met 24 computers zullen de kinderen op school ook in de gelegenheid zijn om de muurkrant te lezen.

Met vriendelijke groeten,

[ Groetjes Jaap de Groot ]

Hartelijk dank voor jullie bijdrage in het  van de Muurkrant. 

[ Groetjes van tante Anneke ]

TANTE ANNEKE

Dokters, tandartsen, zusters, broeders . . . .

              

Hallo jongens en meisjes,

Deze week de krant gelezen?  Wat, geen tijd voor gehad? Hoezo niet?
Te druk op Internet? Ja kom zeg, dat is niet de bedoeling hoor.
Jullie moeten wel zorgen, dat jullie ook van de actualiteiten op de hoogte blijven.
Laat ik jullie er dan een beetje bij helpen.

Niet gelezen misschien, maar toch wel gehoord, dat de tandartsen en de dokters en de verpleegsters en verplegers gestaakt hebben? Ja, gelukkig niet allemaal tegelijk. Het was even zo goed al probleem genoeg  dat het gebeurde. Je zult maar een oproep hebben liggen om naar het ziekenhuis te komen en dan in de krant  lezen, dat de operatiekamer gesloten is en jij - en vele anderen erbij – maar een weekje moet wachten voor je aan de beurt bent. Word je niet echt vrolijk van, lijkt me.  Als je zoiets leest, ben je natuurlijk blij, dat het jou niet overkomt, maar toch: een volgende keer ben jij er misschien toevallig wel bij betrokken.

En dan?

Al die mensen in de gezondheidszorg moeten veel te lang werken voor veel te weinig geld. Dat kunnen ze niet meer volhouden, dus óf meer geld, óf niet meer helpen als de werktijd om is.  Wat vinden jullie ervan? 

Denk ook nog even aan de ramp in Volendam. Ja, sorry, ik weet, dat dit geen vrolijk verhaaltje is, maar ik reageer even op de dingen, die ik las en hoorde  en die waren  - behalve de overwinning van FC Twente – niet echt zo heel erg vrolijk.  Volendam dus. Heel wat jonge mensen, die na behandeling in diverse ziekenhuizen, weer naar huis mochten omdat het herstellen nu kan gaan beginnen. Alleen al die enorme verminkingen door het verbranden. Dat is al zo erg. Daar moet je in je leven een plaats aan geven. 
Stel je voor, dat er dan geen fysiotherapeuten, dokters, verpleegsters en verplegers zijn. Hoe moet dat dan? Hulpverleners? We kunnen er niet zonder!! 

Als jullie hierover nadenken, zou jij dan zo’n dokter, verpleger, verpleegster willen zijn? Iemand die het fijn vindt om andere mensen, die hulp nodig hebben, die hulp ook te geven? 
Ouder worden we allemaal en ziek zijn we ook wel eens en sommigen erg vaak. Dan hebben we hulp nodig en als die er dan niet is? 
Misschien een idee voor jou, als je straks naar de middelbare school gaat en je moet gaan nadenken over een beroep . . . . iets in de verzorging, iets voor jou?

Tot de volgende keer. Sterkte met nadenken . . . . enne . . . misschien mag ik eens iets over jullie beroepskeuze lezen. 

[ Tante Anneke ]

 

GEDICHT  

SLAKKENGANG



Een vette slak, geheel niet bang,
ging met zijn eigen slakkengang
en twee antennes op zijn kop
een stukje van de rijksweg op.

Wat is hier loos,
zo sprak hij boos,
moet je zien hoe het hier gaat,
die auto's plegen plagiaat!

Mijn slakkengang is exclusief
en wie mij nadoet is een dief.
Al die stakkers op de weg naar huis
zijn het eerste uur nog niet thuis.

Toch kunnen ze van mij niet winnen,
want als zij nog rijden, ben ik al binnen.
Ik draag met plezier mijn eigen huis,
en nog voordat ik stop, ben ik al thuis.

(Hij had geen hulp nodig, kon zichzelf wel redden)

[ bron: Autokampioen - gelezen door Carry Bootsma ]


 

OPA KRENTENBOL

Afwassen

Hé, kijk eens. Er zit een jongen op het stoepje van opa's huis met een veel te grote pet op zijn hoofd en een hamsterkooi op schoot. Naast hem staat een koffertje. Het is Japie, Stefans vriend. Als opa thuiskomt, vraagt hij verbaasd wat Japie komt doen.
'Opa, mag ik uw deur hebben?'
'Mijn deur? En ik dan?' lacht opa.
Nee, Japie bedoelt niet de buitendeur, maar een losse oude deur, die in opa's schuurtje staat. 'Want ik ga m'n eigen huisje bouwen.' zegt hij flink. 'Bij u achter op het wilde landje, omdat ik thuis elke dag maar weer moet afwassen en daar baal ik van.'

'Mmm!' bromt opa. 'Weet je moeder waar je zit?'

Nee, Japie is gewoon boos weggelopen. Dan moet hij toch maar weer naar huis gaan, vindt opa. 
En het afwasprobleem dan? Tja, daar is wel een betere oplossing voor.

'Weet je wat? Morgenmiddag houden we een vergadering van de Nietafwasclub bij mij thuis. Als jij nog meer kinderen weet, die niet van afwassen houden, dan moet je ze maar meebrengen.' stelt hij voor.

Het is de volgende dag erg vol in opa's kamertje. Wat is de bedoeling eigenlijk? Ze zullen een club oprichten met opa als voorzitter. Hij stelt al gelijk de eerste clubregel vast. NIEMAND IS DE SLAAF VAN EEN ANDER. Er gaat een groot gejuich op. Ja! Wat een goed begin. Opa moet zelfs met de afwasborstel op een pan slaan om ze stil te krijgen.

'Is iedereen het ermee eens?' vraagt hij wat overbodig. Japie wil Lang zal die leven aanheffen, maar opa geeft weer een jens op de pan. 'Stilte!... Deze week gaan we die regel (heel beleefd) aan onze ouders uitleggen. Volgende week houden we dan weer een vergadering. Afgesproken?'

Joelend en lachend gaat de hele schare weer naar huis. Opa kijkt ze handenwrijvend na. Tsjonge. Wat heeft hij ze te pakken, want bij alle kinderen gaat het net zoals bij Shirley en Stefan. Moeder is helemaal niet boos. Integendeel. Dolblij zet ze de kinderen aan het werk. Datgene wat moeder tot nu toe voor hen deed, moeten zij nu doen. Stofzuigen, de tuin harken, boodschappen doen, de badkamer een grote beurt geven, enzovoorts. Weet je waarom? Zij mag ook geen slaaf zijn. Haha! Een beetje tam komen ze weer naar de vergadering.

'Laten we de club maar opheffen,' zegt Japie treurig. 'Als ik elke dag alleen maar hoef af te drogen, is dat eigenlijk erg weinig. En ik blijf toch maar gewoon bij mijn moeder wonen.'

De anderen mompelen instemmend. Dat is voor opa het sein om ze te trakteren. De krentenbollen komen te voorschijn en iedereen mag voor zichzelf een lekker kopje thee inschenken.

'Ik ben tenslotte ook jullie slaaf niet,' lacht hij, terwijl hij zichzelf verwent met een extra suikerklontje.

 

Vraag 1: Als je afwast, doe je het dan voor de Heer? (Pas op. Zeg niet te gauw ja.)

Vraag 2: Als je afwast doe je het dan voor je moeder, of toch gewoon voor jezelf?

Vraag 3: Wanneer doe je echt iets voor de Heer?

[ Josine de Jong ]

 

 

WIST JE DIT?

Heel veel WEETJES vandaag op een rijtje over Vaderdag - een hele bijzondere nog wel! Lees en kijk maar gauw!

Vaderdag

kleurplaat Vaderdag

Heel veel plezier ermee met / op Vaderdag!!!

[ de webmaster ]


BIJBELVERHAAL UIT OUDE TESTAMENT

Blijf van Jakob af!

Gebeurt het bij jou ook wel eens dat iemand je pakken wil? Zo'n bully, met die vriendjes van hem, die hij heeft opgestookt?
Ben je dan bang? In het onderstaande verhaal lees je hoe God het voor Jakob opneemt.

Een groep van een stuk of twintig mannen staat bij de tent van Laban druk gebarend te praten.
"Kom op!" schreeuwt Labans oudste zoon, "We gaan die Jakob effe pakken... We slaan hem gewoon in mekaar! Die vuile dief! Hij is rijk geworden door onze erfenis te stelen."
De anderen zijn het er roerend mee eens.
"Hij heeft ook nog de terafim meegenomen," klaagt Laban. "Die mooie geluksbeeldjes. Ze hangen niet meer aan de middelste tentpaal."
"Dat is helemaal brutaal." schreeuwt een andere zoon.
"Vooruit, jongens. Erachter aan. We halen ze nog best in."
Ze klimmen op hun kamelen en zetten de vaart erin. 
Waarom is de familie van Laban zo kwaad? Nou, omdat Jakob stiekem met zijn vrouwen, z'n kinderen, veel knechten en vee is vertrokken uit Haran. Hij verlangde al jaren naar huis. Het was oom Laban die hem steeds tegenhield. Maar nu deze een paar weken naar een schaapscheerderfeest was, zag Jakob zijn kans schoon. Hij zette koers naar het zuiden. 
"Ruben," zegt Jakob, een paar dagen nadat ze op weg gegaan zijn, "waarschuw direct als je onraad ziet. Het zou best eens kunnen dat opa Laban ons achterna komt." 
De jongen knikt. Hij kent z'n opa wel... een echte baas. Daar kan vader niet tegenop. Wel tienmaal had hij diens loon veranderd. Steeds dat gezeur. Welk vee was nou van opa Laban en welk vee was van vader. De laatste tijd waren de ooms trouwens ook onvriendelijk geworden. Ze zeiden dat Jakob zo rijk geworden was door van Laban schapen te stelen. Nou, Ruben wist wel beter. Dat vader steeds meer dieren kreeg, kwam door de Here God. Die zegende hem. 
De weg stijgt. Ruben merkt het direct aan zijn ademhaling. Het is een hele klus om met zo'n grote kudde over het gebergte van Gilead heen te trekken. Erg hard schieten ze niet op. Tegen de avond stoppen ze. Vader heeft een open plek gevonden waar ze de tenten kunnen opslaan. Ruben helpt ook hier en daar een handje. Maar steeds houdt hij de weg in de gaten. Dat is immers zijn klus. Plots roept hij: "Dáár, pappa, daar hebbie ze!!" 
Iedereen stopt gelijk en kijkt. Ja, inderdaad. Een snelrijdende groep kamelen komt eraan met Laban op een ezel aan het hoofd. Vlug neemt Jakob maatregelen. 
"Ruben, jij blijft bij mij. De vrouwen en de kinderen in de tenten en alle mannen achter mij. Pak maar iets waarmee je je verdedigen kunt." 
Hoe meer de groep nadert, hoe groter de dreiging die ervan uitgaat. Hier en daar flikkert een mes. Vanonder het tentdoek gluren de kinderen naar de kwaaie ooms, die bijna net zo hooghartig kijken als hun kamelen. O, wat zou er gaan gebeuren? "Hier," fluistert Simeon tegen Levi. Hij duwt hem een stok in handen. "Als ze de tent binnenkomen, dan sla je, hoor!" 
Levi knikt benauwd. Hij doet het haast in z'n broek van angst. De karavaan stopt vlak voor de geitenharen tenten. De jongens kunnen alles goed zien. Laban stijgt af van zijn ezel en beent onmiddellijk op Jakob af. Zijn grijze baard wipt kwaad omhoog. Iedereen wacht zwijgend af. Slechts de schapen gaan door met blaten. 

              

"Wat heb je gedaan?" klinkt het uit Labans mond. "Je hebt mijn twee dochters gestolen. Ik heb ze niet eens gedag kunnen zeggen of een afscheidsfeestje kunnen organiseren voor m'n kleinkinderen. Dat is toch hartstikke idioot zoals jij deed! Ik zou je het liefst in elkaar slaan, maar dat mag niet van jouw God." (Hij zwijgt even om indruk te maken.) "Vannacht had ik namelijk een droom, waarin God tegen mij zei: "Let op je woorden, Laban. Van Jakob blijf je af. Dat is mijn vriend." Daarom zal ik m'n handen niet aan je vuil maken." 
Jakob haalt opgelucht adem. Wat is hij blij dat God voor hen zorgt. Hij geeft een teken en zijn mannen laten hun wapens zakken. Maar Laban wil nog wel een hartig woordje met hem wisselen. "Eén ding zit me nog behoorlijk dwars, neef," vervolgt hij. "Waarom heb je mijn godenbeeldjes gestolen?" 
"Uw godenbeeldjes?" roept Jakob beledigd. "Ik heb niks gestolen. Zoek alles maar na. Bij wie je de terafim vindt, die mag je doden." 
Er gaat een schok door Ruben heen. Die godenbeeldjes? Weet vader dan niet dat moeder Rachel die meegenomen heeft? Hij probeert nog weg te komen om haar te gaan waarschuwen, maar het is al te laat. Met doodsangst in het hart ziet Ruben hoe Laban en de ooms de tenten doorzoeken. Ook de tent van moeder Rachel. Toch vinden ze niks, want die slimme Rachel heeft de beeldjes gauw in een kamelenzadel verstopt en ze is erop gaan zitten. Ruben hoort haar zeggen: "Mag ik blijven zitten, pa. Ik heb zo'n buikpijn." 

Laban trapt er nog in ook. Met lege handen staat hij even later voor Jakob. 
"Zie je nou wel?" schreeuwt deze boos. "Niks gevonden, hè? Waar blijf je nou? Zal ik u eens wat zeggen? Twintig jaar lang heb ik voor u gezwoegd. Nog niet één bokje heb ik van u opgegeten. Zelfs als een wild dier een schaapje verscheurde, moest ik het aan u terugbetalen. U hebt me uitgebuit. Als God, de Here, niet met mij was geweest, dan zou u mij met lege handen hebben laten gaan." 
Ruben houdt vaders hand stijf vast. Hij is het er helemaal mee eens. Trots kijkt hij naar zijn vader op. Laban merkt nu wel dat het Jakob ernst is en hij probeert z'n gezicht nog te redden. 
"Vechten wou ik helemaal niet," zegt hij, "want het zijn m'n eigen kinderen en kleinkinderen. Laten we maar een verbond sluiten en beloven dat we elkaar geen kwaad zullen doen."
Jakob kijkt eens naar Ruben. Met een knipoogje zegt hij, opgelucht: "Goed. We gaan een gedenksteenhoop maken... en als dank een offer aan de Here God brengen. Ga je broers maar halen, Ruben." 

En wie had dat nou kunnen denken? Deze angstige dag krijgt nog een goed einde, want iedereen wordt uitgenodigd voor een groot barbecuefeest. 

 

(wordt vervolgd)

[ Josine de Jong ]

 

LIEDJE

Heb jij eigenlijk geluid op je computer? Ik hoop het maar! Want als je dat hebt en je hebt het ook nog aanstaan (zelfs het geluidsknopje iets harder gedraaid ) dan hoor je hier een spiksplinternieuw liedje. Vind je het leuk? Zing dan maar gewoon gezellig mee! En laat iedereen thuis maar lekker meezingen!
Je zou er zelfs nog gebaren bij kunnen bedenken! Leuk, toch!!!???

Als je dit liedje helemaal uit je hoofd geleerd hebt, kun je het in de zondagschool aan de andere kinderen leren, of misschien ook aan de kinderen in jouw klas. 
En laat de KinderMuurKrant eens weten of dat gelukt is!

Veel plezier ermee!

 

Het borrelt in mijn hart

Het borrelt in mijn hart, wat zal dat wezen?

Het borrelt in mijn hart, het voelt zo fijn!

Het borrelt in mijn hart, wie zal dat weten?

Dat kan alleen maar Jezus Christus zijn!

 

Edith Bosch ]

 

DE BELEVENISSEN VAN WAMMES
(Aflevering 3)

Wammes

Ziek 

“Dokter, Wammes wordt toch wel weer beter? Dókter, zég dan toch iets!”.
Met deze angstige vraag eindigde de vorige aflevering. Hoe zou het nu verder gaan? 
Ik ga het jullie snel vertellen.

De dokter kuchte eens en bromde toen:
“Weet je wat? Ik kom straks bij hem kijken. Dan kan ik pas zeggen of Wammes beter wordt”.
Tjonge, jonge…dát werd even spannend! Olivia werd steeds banger en beet bijna de nagels van haar vingers. En Wammes? Die hoestte, proestte en kuchte dat het een lieve lust was.

Hè, hè…eindelijk! De bel klingelde zijn vrolijk melodietje en vertelde daarmee dat de dokter er was.

“Kom gauw, dokter!”, riep Olivia en trippelde voor hem uit naar het huisje van Wammes. Deze hield van schrik zijn adem in, toen hij die vreemde vogelmeneer op twee benen zag. Hij deed  Wammes namelijk denken aan zijn angstig verhuisavontuur van de vorige dag.

En ja, hoor…Olivia deed de deur van zijn huisje open en wéér sloot een grote hand zich voorzichtig om het kleine trillend lijfje van de zieke vogel. Maar hiermee was het leed nog niet geleden. De dokter had een apparaat uit zijn zak gehaald, waarmee hij naar de longetjes van Wammes kon luisteren. Hij stopte in elk oor een slangetje, die aan het andere eind vastzaten aan een plat ding met een handvat, dat verdacht veel op een cd-tje leek. Wij weten natuurlijk, dat zo’n ding een stethoscoop heet (hallo, dá’s een moeilijk woord!), maar Wammes had daar nog nooit van gehoord.
De dokter drukte dat schijfje tegen het buikje van Wammes. Brrr . . . wat was dat koud!!!! Gelukkig duurde dat gedoe niet lang en Wammes kon al snel op zijn eigen stokje van dit enge avontuur bijkomen. Hij nieste nog maar eens een keer uit protest tegen deze behandeling.

“Nou, nou…je hebt een flinke kou te pakken, Wammes”, vertelde de dokter hem. Wammes schudde in gedachten zijn kopje, toen hij deze domme woorden hoorde. Dát hoefde je hem niet te vertellen, want dat wist ie zelf óók wel!

“Eigenlijk zou Wammes naar het ziekenhuis moeten”, zei de dokter bezorgd.

Nee, hè! Valt dát even vies tegen! Wammes kreeg een hoestbui bij het idee alleen al, want hij wilde absoluut niet! Maar gelukkig: Olivia had een oplossing!
“Ik heb een veel beter plan, dokter”, zei ze “Als ú  de goede medicijnen aan Wammes geeft, zorg ik voor een verpleegstersvogeltje en kan Wammes thuisblijven”.

De dokter dacht even na en knikte toen: “Lijkt me een goed plan. Ik ken trouwens een hele goede verpleegster. Ze woont hier vlakbij en je raad nóóit hoe ze heet!” En éven verschenen er pretlichtjes in zijn ogen. Nou…en omdat de dokter zei, dat Olivia het tóch nooit zou raden, probéérde ze het niet eens.

“Ze heet Olivia!”, riep de dokter triomfantelijk.

Bij het horen van die naam begon het hartje van Wammes sneller te kloppen. Oeps…er ging iets gebeuren, dat vóelde hij gewoon. Om zich een houding te geven, veegde hij snel zijn neusje aan zijn zitstok af en krabde zich daarna achter de oortjes.

Een poosje later ging zijn huisdeurtje opnieuw open. Wammes wilde al wegduiken, maar tot zijn stomme verbazing kwam er zomaar een andere kanarie naast hem zitten.
”Tjiep, tjiep . . . , ik ben het verpleegstersvogeltje en ik kom voor je zorgen, tjiep, tjiep”, zei de vogel.
“En heet jij Tjiep, tjiep?”, zuchtte Wammes en hij dacht: “Wat een stomme naam, zeg!”.

“Nee hoor!”, lachte de kanarie en haar rode kuifje wipte vrolijk op en neer. “Ik heet Olivia, net zoals die mevrouw daar voor de huisdeur. Ik roep alleen maar 'tjiep, tjiep', omdat vrouwtje kanaries niet kunnen fluiten, dat weet je toch? Maar weet je eigenlijk waaróm dat niet gaat?”
Wammes schudde vertwijfeld zijn kopje.

“Vrouwtjes vinden het leuk als mannetjes naar hen fluiten. Ze zéggen vaak van niet, maar heel vaak is dat wél zo! En om aandacht te trekken, roepen ze “tjiep, tjiep!”,  proestte Olivia van de lach. Meteen werd ze weer ernstig: “Zo…en nu moet je eerst je medicijnen innemen”.

Weet je wat er toen gebeurde?

Olivia, de verpleegsterskanarie met haar rode kuif, zorgde zó goed voor Wammes, dat hij snel beter werd.
Na een paar dagen hoefde hij niet zo vaak meer te niezen en begon de pijn in zijn keeltje minder te worden. Binnen twee weken was zijn verkoudheid foetsie. Goed, hè?

Op een mooie zomeravond zaten Wammes en Olivia naast elkaar op een stokje naar de grote wereld buiten de kooi en uit de ramen te kijken.

Wéér begon het hartje van Wammes sneller te kloppen, maar nu niet van angst. Zou hij het wagen, zou hij het zeggen?
Hij legde heel voorzichtig zijn vleugeltje om de schouder van Olivia. Ze keek hem aan, maar zei verder niets. Wammes verzamelde alle moed bij elkaar die hij kon vinden, schraapte zijn keeltje eens en fluisterde:

“Lieve Olivia, ik bén op je!”.

Olivia zuchtte diep bij het horen van deze lieve woordjes, legde haar kopje op Wammes’ schouder en zweeg. Ze hóefde niets te zeggen: Wammes wist genoeg.
Zo keken ze stilletjes naar de prachtige zonsondergang in de grote mensenwereld en besloten samen een nieuw leven te gaan beginnen.

En toen de grote Olivia naar de tortelduifjes kwam kijken, begon Wammes heel zachtjes te fluiten en zei met een verliefd stemmetje:

”Ik heb nu mijn eigen kleine Olivia. Dank je, dank je wel voor het vogeltje, dat je mij gegeven hebt!”.

 

(wordt vervolgd!)

[ Rie Kana ]

 

MOPPENDOOS

 

Hoi Wim,

Ik weet een mop voor de MuurKrant.

          

Een Belg, een Nederlander en een Spanjaard slapen in een hotel. 
De Nederlander, de Belg en de Spanjaard die gaan slapen. Er is alleen maar een mierenbed, een spijkerbed en een punaisebed.

De Nederlander gaat op het mierenbed, de Belg gaat op het spijkerbed en de Spanjaard gaat op het punaisebed.

De volgende ochtend vraagt de Nederlander aan de Belg: heb je lekker geslapen?? Nee zegt de Belg, de spijkers zaten in de weg.

De Nederlander vraagt hetzelfde aan de Spanjaard. Nee zegt de Spanjaard, de punaises zaten in de weg.

Nu vraagt de Spanjaard aan de Nederlander; Heb jij lekker geslapen?? Ja zegt hij, ik heb een mier doodgeslagen en toen gingen ze allemaal op begrafenis!

[ Groetjes van Andreas  ]



hoi Wim,
misschien is het een groffe mop maar ik heb hem van mijn vriendje.

Wie had de eerste auto?

Mozes want die vluchtte naar Egypte
In z'n EENTJE

[ Bas ]

IJsduiker

Hoi Bas,

Ik vind 'm zo grof nog niet hoor.
'k Zal 'm in elk geval doorsturen naar tante Anneke.
Dan hoor je nog wel van zij ervan vindt.

Dank en groet,

[ Wim, uitgever@muurkrant.org ]

Hallo Bas,

Zoals je ziet Bas, vind ik, dat ie best geplaatst kon worden en daarom staat ie er dus ook."

[ AnnA ]

 

BEZOEK MUURKRANTLAND

[ Let op! Links zijn gedateerd. Ga naar voor de juiste informatie ]

Bezoek jij regelmatig de website van de Muurkrant? Weet je wel dat je daar altijd de laatste Kindermuurkrant kunt vinden die er is uitgegeven? Heel makkelijk hoor, wanneer je per ongeluk (of misschien wel expres) de e-mail-KinderMuurkrant al naar de prullenbak hebt verwezen, voordat je hem hebt kunnen uitprinten om samen met je vrienden of vriendinnen te bekijken en/of te lezen. Meenemen naar school is ook best handig, voor in de pauze of wanneer je even iets voor jezelf mag doen .
Wanneer je er inderdaad regelmatig een kijkje neemt, zal je het nieuwe snufje in de blauwe titelbalk hebben gezien. Grappig hè? Die bewegende figuurtjes en steeds andere zinnetjes die iets over de Muurkrant-website vertellen? Heb jij misschien een leuk idee om de Website en/of de KinderMuurkrant te verfraaien? Stuur ideeën, op- en aanmerkingen maar naar uitgever@muurkrant.org of schrijf iets leuks in het
gastenboek. Je krijgt altijd een reactie terug.
Wil je nu al eens gezellig door
MUURKRANTLAND wandelen? Klik dan maar meteen op:  Naar de Muurkrantwebsite - introductiepagina .
Dan kom je helemaal automatisch via je internetbrowser in
MUURKRANTLAND terecht, waar je naar hartelust kunt rondsurfen . Of je doet het gewoon via de 'links' die je hieronder in die mooie vakjes vindt
Bekijk elk hoekje en gaatje van Muurkrantland en laat je weer verrassen door de nieuwe edities die er geplaatst zijn en vertel meteen je vader, moeder, opa, oma, ooms en tantes dat er een nieuwe uitgave is van de Gemeente- en ZendingsMuurkrant. Of kijk eens of er een leuk agenda-item voor jou in staat om eens aan mee te doen in de komende tijd. 
Denk je dat je ooit eens een KinderMuurKrant gemist hebt? Kijk dan ook eens onder bij het
Archief.
Daar kunnen je grotere broers en zussen ook nog wel iets vinden, wat voor hen interessant is. 
Ja, echt: alle informatie die je maar zoekt zul je er vinden. En heb je toch nog vragen, stuur dan gerust een e-mailtje of plaats gewoon, zoals al eerder gezegd, gezellig een leuk berichtje in het
gastenboek. Lees ook maar eens de bemoedigende berichtjes, die anderen er al in hebben gezet. 

Veel plezier op je reis door MUURKRANTLAND.

Hier kun je beginnen:  

Zoals je ziet: 

De MUURKRANT HELPT iedereen op weg!

             

En als je dan alles bekeken hebt , zou het leuk zijn, wanneer jij na het bezoeken van Muurkrantland jouw mening in het gastenboek zou zetten. Of misschien zomaar een leuk berichtje voor iedereen. :-)
(Of klik op de link hierboven.)

 [ Edith Bosch, Webmaster MuurkrantWebsite ]

 

 

UITSMIJTER

De kleuters mochten plaatjes plakken in en om een huis. Iedereen kreeg overal 1 van:
1 televisie, 1 auto, 1 poes, 1 paard, enz.
Willem zei tegen de juf: Ik wil geen paard, ik wil graag 2 auto's.
Juf: Maar iedereen heeft 1 paard en 1 auto.
Willem: Ja, maar ik wil echt geen paard!
Juf: Je mag geen 2 auto's, want dat mogen de anderen ook niet.
Willem: Ja maar juf..............eh...........MIJN VROUW MOET OOK EEN AUTO!

Dat is een man, die met Vaderdag extra gekoesterd moet worden. Lang leve Willem en allemaal een FIJNE VADERDAG !!

[ Saapke de Vries ]

 

 

TENSLOTTE

Wil ik iedereen heel hartelijk bedanken voor de inbreng op welke wijze dan ook, waardoor de KinderMuurKrant weer zo'n fantastische e-zine is geworden. 

[ AnnA ]

 

 

AGENDA (speciaal voor de papa's)



MUURKRANT KINDER AGENDA



Meer agenda-items lezen? 
Klik

Zelf een agenda-item opgeven? 
Klik 
Klik hier om een agenda-item op te geven



Vraag de voorwaarden bij Wim Bootsma aan
om een agenda-item mee te laten liften met de muurkrant.



 Wilt u ook van de mogelijkheid gebruik maken om
 zelf de agenda-items van uw christelijke/evangelische organisatie 
 in ons CMS (online) in te voeren?
 Neem dan contact op met de
webmaster.
 



AFTITELING

Aan deze KinderMuurkrant werkten mee:

Andreas (Moppendoos)
Anneke Methorst (Tante Anneke, AnnA, hoofdredactie)
Bas (Moppendoos)
Carry Bootsma (inbreng: Gedicht)
Björn Keizer (Illustraties)
Edith Bosch (Muurkrantland, Liedje, Wist je dat?, Lay-out)
Gera Peeters (uit: Het Gastenboek)
Jaap de Groot (uit: Het Gastenboek)
Josine de Jong (Opa Krentenbol en Bijbelverhaal)
Saapke de Vries (Uitsmijter)
Stefan Bosch (ontwerp: Muurkrant-logo)
Rie Kana (Wammes)
Wim Bootsma (adressenbeheer)


De overige medewerkers zijn:

André Reinink (computerbeheer)
Edith Bosch (webmaster )
Gaafy (bouw vernieuwde website)
Gerard IJsselstein (beheer links muurkrantwebsite https://www.evangelie-links.com/)
Hans van Rooyen (archivering alle muurkranten, archief Muurkrant-edities)
Harold Snippe uit Italië (bouw nieuw automatiseringssysteem)
Herman van Rhijn (adviseur van de computerrobots)
Hugo Bood (beheer agenda-items op muurkrantwebsite)
Jan Smit (webmaster /00-mk-oud/)
Okkelien Schreuder Peters (publiciteit)
Peter Besemer (automatiseringsadviseur)

Sponsors

Solcon (stelt de computerrobots gratis beschikbaar)
Startkwalificatie (administratie en verzending muurkrant)

________________________________________

Kinder Muur Krant
_________________________________________

HEB JE VRAGEN, SUGGESTIES, OP- OF AANMERKINGEN?
SCHRIJF, E-MAIL, BEL OF FAX DAN NAAR:

Algemeen
Correspondentieadres Muurkrant:
Spiegelstraat 62
7552 MR Hengelo
telefoon & fax: 074-2420948
e-mailadres: uitgever@muurkrant.org  
internetsite:  

BEN JIJ OOK BLIJ MET DE MUURKRANT?
MAAK DAN EENS EEN DONATIE OVER!
BIJ VOORBAAT DANK.

Rekeningnummer:
81.89.64 t.n.v. Startkwalificatie te Hengelo (O)
o.v.v. 'donatie muurkrant'