K
inderMuurKrant

jaargang 05              volgnr. 51 - week 26/27              juni/juli 2002
   

  
       
 
 

 

Inhoud:

Binnenvaller Vrij verhaal
Van de redactietafel Opmerkelijke opmerkingen
(+ kleurplaat) (+ kleurplaat)
Aan- en afmeldingen Fabel
Lezers schrijven Moppentrommel
Gedicht 1 Limerick
Bijbelverhaal Vakantiekampen
Lied Muurkrantland
Opa Krentenbol Uitsmijter
Gedicht 2 en 3 Agenda
Kookrubriek

Aftiteling

 

 

Binnenvaller 

 

 

IK VOEL ME
IN DE HANDEN VAN DE HERE JEZUS
ALS EEN VIS IN HET WATER!

Nel Appeldoorn


 

Van de redactietafel

Hallo jongens en meisjes

Wat is dat al een tijd geleden sinds er een Kindermuurkrant is verschenen. Maar, zoals jullie zien, wordt het wachten beloond en TARA!! een hele nieuwe: en wat voor één….. boordevol met van alles en nog wat. Als een rode draad hebben we deze juni-maand het thema “VIS” . 

De vis heeft vele eeuwen voor christenen een belangrijke rol gespeeld. De eerste discipelen van de Here Jezus waren vissers en dat waren en zijn toch zeker mensen, die alles van vis afwisten en -weten! Op een gegeven moment zei de Here Jezus, dat Hij van Petrus een “visser van mensen” zou maken. Later, toen de christenen vervolgd werden, gebruikten ze het teken van de vis (in het Grieks heet dat ICHTUS ) om aan elkaar duidelijk te maken, dat ze bij de Here Jezus hoorden. Nu zien we op veel auto’s ook zo’n teken van een visje en dan zeggen wij: "hé, een visje achterop die auto" en dan weten we ook nu, dat dat mensen zijn, die bij de Here Jezus horen. 

(knutsel-) Klik hier voor de kleurplaat


Natuurlijk kan ik hier wel alles gaan opnoemen van wat er in de Kindermuurkrant staat, maar jullie kunnen natuurlijk zelf ook wel lezen, kijken en luisteren en laten weten wat jullie ervan vinden.

Ik ben benieuwd naar jullie reacties. Tot de volgende keer! 

Tante Anneke.

 

 

 

 

Aan- en afmeldingen

Kijk eens wat een prachtige lange lijst nieuwe aanmeldingen! Daar zijn we HEEEEEEL  blij mee. Van harte welkom in onze lezerskring. We hopen, dat jullie ook HEEEEEL  blij zijn met de nieuwe Kindermuurkrant.


  • hsboogaard
  • jamabo
  • antke.janse
  • Robert en Miranda
  • Roelofs
  • henew
  • irvanwagtendonck

Het staat wel een beetje vreemd, hé, deze namen van nieuwe aanmelders? Ja, dat komt omdat het emailnamen zijn. Het aanmeldingssysteem vraagt nl. niet om een 'normale' naam erbij op te geven. Misschien komt dat nog in de toekomst. Maar voorlopig vragen we jullie excuus voor deze vreemde namen.

  • Komt jouw naam hier volgende keer te staan?
    Meld je dan maar aan: 

    KLiK

Zoals je ziet: nieuwe aanmelders van de Kindermuurkrant worden altijd van harte welkom geheten. We willen een grote Kindermuurkrantfamilie worden, want hoe meer zielen, hoe meer vreugd!! Dus kom er maar bij en ZEGT HET VOORT. 
Want weet je, de Kindermuurkrant - en ook de drie andere edities natuurlijk - zijn HELEMAAL GRATIS EN VOOR NIETS! En toch bijzonder leuk om te ontvangen en te lezen! Niet waar?

Dit moet je weten van de Kindermuurkrant:  Wanneer de  Kindermuurkrant bij jou binnenkomt, wil jouw emailprogramma online gaan/zijn, om al die leuke plaatjes, muziek en kleurplaten vanaf het internet te kunnen openen. Dit doen we zo, omdat anders de e-mail van de Kindermuurkrant veel te groot wordt en je e-mailbrievenbus snel vol raakt, of anders duurt het misschien ontzettend lang voordat de KinderMuurkrant helemaal binnen is gekomen.

Wanneer je iemand anders blij wilt maken met de Kindermuurkrant en je geeft hem of haar op als nieuwe lezer, vergeet dan niet om dit vriendje of vriendinnetje daarvan op de hoogte te stellen, zodat ze niet al te verrast zullen zijn, wanneer de e-mail binnenkomt en hun computer misschien anders reageert dan anders. 

 

 

Lezers schrijven....   JAWEL!!!  

Veel is er niet aan ons geschreven de vorige maand. Jammer, wij vinden het altijd heel erg leuk om te horen wat er gebeurt in jullie dagelijkse leven. Of gebeurt er gewoon nooit iets?? Zijn jullie op schoolreis geweest of op schoolkamp? De avondvierdaagse, zwemwedstrijden of iets anders? Misschien vind je paardrijen wel leuk (en ben je per ongeluk van je paard afgevallen en heb je iets gebroken?) Het kan toch allemaal. Nou, dan is dat toch voor ons en alle andere lezertjes van de Kindermuurkrant leuk om te weten, wat er dan is gebeurd?
Kruip achter je computer en schrijf het ons. Wij wachten . . . . . . 

Beste Muurkrant

Graag wil ik een wijziging van ons emailadres doorgeven

Margrietschool 

Schrijf je een leuk berichtje in het Gastenboek van de Muurkrantwebsite, dan wordt het ook nog eens in de Kindermuurkrant geplaatst!

Dus surf snel naar de website van de Muurkrant en schrijf ook eens iets gezelligs in het gastenboek! Dan sla je twee vliegen in één klap! 

Slim toch!?

 

 

Uit het gastenboek:

Naam: Henk
Homepage: https://www.vdweijde.nl
Woonplaats: BAARN
Verzonden op: 11.01 - 18/5 2002
Leuke site! Voor ieder wat wils! 

Uit het gastenboek:

Naam: Lana Romy
Woonplaats: Doetinchem
Verzonden op: 09.14 - 13/5 2002

Wat een mooie muurkrant! Ik vind de tekeningen en verhaaltjes leuk!
Daaaaag!  

Uit het gastenboek:

Naam: desmond
Woonplaats: breda
Verzonden op: 06.22 - 13/5 2002

je moet echt naar mijn website oke doooeeeiii

Van de redactie/webmaster: 

We vinden het echt heel leuk wanneer er nieuwe berichten in het gastenboek worden geplaatst. Toch zouden we het nog fijner vinden, wanneer je dan ook echt iets over de website of de verschillende edities zou zeggen, zodat we weten wat jullie ervan vinden.

Wanneer de redactie/webmaster vindt dat een bepaald bericht niet echt past in het gastenboek, nemen wij de vrijheid om het te verwijderen.

 

 

 

Gedicht 1

 

Kindercadeau

En het kind zocht witte schelpen
witte schelpen op het strand,
als cadeautjes van de Schepper
door de stroming daar beland

En het kind koos juist de witte,
witste schelpen van het strand.
Het onbeschreven stralend reine,
daarmee schiep het kind een band.

Maar toen het jou de mooiste gaf
en jij de schelp niet nodig had,
wees je toen niet met die gift af
waar jij zelf het meest om gaf?

 

Marijke Donkers

 

 

Bijbelverhaal

VAN EEN VISSER DIE
IN EEN NET TERECHT KWAM 

'Goeiemorgen, Johanna!'
In de deuropening van het kleine vissershuisje te Kapernaüm verschijnt een breedgebouwde man. Hij stinkt naar vis. Z'n handen zijn rood en kapot van het inzouten van de vis. Zijn kleren zitten onder de schubben, maar zijn bruinverbrande gezicht straalt van levenslust.
'Goeiemorgen, Simon!' zegt zijn vrouw.
'Ben je nu al terug?'
Ze wil snel wat geitenmelk en brood voor Simon halen.
'Laat maar, vrouw.' Simon gebaart met zijn handen dat het niet hoeft. 'Ik ga zo weer terug om me te wassen in het meer. Maar eerst wil ik weten of het echt waar is.'
'Wat?'
'Is Jezus in onze straat komen wonen, of heeft Andreas dat uit zijn grote duim gezogen?'
'Jaja!' klinkt het blij. 'Het is echt waar. Ik heb al met Maria, zijn moeder, gesproken.'
'Dan...,' schreeuwt Simon opgewonden, 'Moet ik er snel naar toe, heel snel.'
Weg istie.
'Hé, Simon, wacht! Je kan toch zo niet...,' wil zijn vrouw nog zeggen, maar het is al te laat. Simon gaat zoals hij is naar Jezus.
'Rabbi Jezus!' roept hij blij als hij Hem ziet. Hij wil Hem wel omhelzen, maar op het laatste ogenblik bedenkt hij zich. O ja, zijn kleren zijn vies van de vis.
'Wat fijn, Jezus, dat U hier komt wonen.'
Jezus is ook blij om Simon te zien. Hij vraagt hoe het met de visvangst gaat.
'Fantastisch!' antwoordt Simon. 'Als het zo doorgaat kan ik gauw een nieuwe boot laten bouwen. De vis wordt zelfs in Jeruzalem verkocht. Maar U, Heer, gaat U hier een timmerwinkel voor uzelf beginnen?'
Jezus zegt glimlachend: 'Nee, Simon. Ik ga ook vissen.'
Daar snapt Simon niks van. Gaat de Heer vissen?
'Heb je zin om vanavond met je broer bij mij op bezoek te komen?' vraagt Jezus, die zijn verbazing bemerkt.
'Dan hoor je er meer over.'
Eigenlijk kunnen vissers 's avonds niet op bezoek gaan. Dan moeten ze vissen. Maar voor een keertje moet het werk dan maar wachten. Ze kunnen ook morgen overdag met het werpnet gaan vissen.

Het nieuws dat Jezus in de stad is, gaat als een lopend vuurtje door de stad. Veel mensen willen Hem horen spreken. Zo komt het dat Simon en Andreas zich door de mensenmenigte moeten heendringen om in Jezus' huis te komen.
'Daar zijn Petrus en Andreas!' zegt Jezus.
Simon glimlacht. Hij is best trots op die bijnaam, die Jezus hem heeft gegeven. Petrus betekent kei of rots. De beide broers zoeken een plaatsje om te zitten. Iedereen kent de twee hardwerkende vissers. Andreas, rustig en bedachtzaam. Simon, vrolijk, maar ook gauw kwaad, vooral als er onrecht gebeurt. En in Kapernaüm gebeurt veel dat niet goed is. 
Weet Jezus dat? Jazeker. Luister maar naar zijn woorden.
'Mensen, jullie moeten je bekeren, want het Koninkrijk van God komt eraan.'
'Wat is dat Koninkrijk dan wel, Heer?' vraagt iemand.
'Het is net een sleepnet,' bedenkt Jezus, 'waar je van allerlei vis in vangt. Brasem, paling, barbeel en sardientjes. God heeft allerlei soorten mensen nodig in zijn koninkrijk.'
Een paar opstandelingen denken dat Jezus een leger gaat verzamelen om de Romeinen het land uit te jagen. In een donker hoekje kreunt een zieke vrouw. Jezus stapt over de mensen heen om bij haar te komen. Troostend legt Hij Zijn hand op haar hoofd. 
'Ik ben gekomen om het verlorene te zoeken en te redden. Gods Koninkrijk is niet een koninkrijk van geweld, maar van liefde. Geloof je dat?'
De vrouw voelt dat ze genezen is. Ze snikt. 'Ja, Heer, ik geloof...'
Simon kijkt vol bewondering naar Jezus. Zoals Hij daar staat in het spaarzame licht van een olielamp met al die mensen om zich heen... Zoveel mensen die de weg naar God kwijtgeraakt zijn... Simon heeft er geen woorden voor. Altijd zou hij bij Jezus willen blijven. Altijd...
Die avond gaat hij laat naar bed. En nog kan hij niet slapen. Er stormen zoveel gedachten door zijn hoofd.

Als de broers de volgende ochtend met een werpnet bij de zee staan te vissen zien ze Jezus komen met een groep mensen achter Zich aan. Simon gooit zijn netten neer en loopt de Heer tegemoet.
'Waar gaat u heen, Meester?' vraagt hij onhandig.
Jezus kijkt zijn vrienden aan en zegt: 'Kom dan zal ik je leren om mensenvissers te worden.'
Meegaan met Jezus? Mensen vissen voor God Koninkrijk? Natuurlijk gaat hij mee.
Denkt Simon niet aan zijn nieuwe boot? Aan veel geld verdienen? Aan zijn familie?
O jazeker wel. Maar God zal voor alles zorgen. Daarvan zijn de twee broers vast overtuigd. Even later roept Jezus nog twee vissers, Johannes en Jakobus om hem ook te volgen. Zo komt het dat de Heer die dag vier vissen vangt. Maar de grootste vis is toch wel de vrolijke Simon Petrus.

Josine de Jong

 

 

Lied

(Geluid aan en/of harder! En als je hem kent, gewoon lekker meezingen, hoor - Het laden kan even een tijdje duren, dus geduld!) 

 

 

  

Lied van de vis

 

Zeg es, wat betekent die vis?
Zeg es, wat betekent die vis?
Ik zie ‘m overal maar ik weet niet wat het is.
Zeg es, wat betekent die vis?
(2x)

Die vis is een teken voor groot en klein
dat wij vrienden van Jezus zijn.
Eerst zat het nog verborgen in een moeilijk woord,
maar wij gaan er voor zorgen dat iedereen het hoort.

ICHTUS!
ICHTUS!
ICHTUS!
Jezus Christus, Zoon van God, Verlosser.
ICHTUS!
Jezus Christus, Zoon van God, Verlosser.

Dat betekent die vis.
Dat betekent die vis.
En als je hem nu ziet, 
nou dan weet je wat het is.
Dat betekent die vis.

Zeg es, wat betekent die vis?
Zeg es, wat betekent die vis?
Ik zie ‘m overal maar ik weet niet wat het is.
Zeg es, wat betekent die vis?

Die vis is een teken voor groot en klein,
dat wij vrienden van Jezus zijn.
Zo worden wij herkend tot over de grenzen
als kinderen van God en als vissers van mensen.

ICHTUS!
ICHTUS!
ICHTUS!
Jezus Christus, Zoon van God, Verlosser.
ICHTUS!
Jezus Christus, Zoon van God, Verlosser.

Dat betekent die vis.
Dat betekent die vis.
En als je hem nu ziet, 
nou dan weet je wat het is.
Dat betekent die vis.
(2x)

Tekst en muziek Elly Zuiderveld-Nieman
Opwekking voor kinderen: nr. 9, track 15
© Universal Songs

 
  


 

Opa Krentenbol

Elkaars spullen lenen
Klik hier voor de kleurplaat

 

Opa Krentenbol heeft zijn dag niet. Hij loopt te rommelen in zijn schuurtje en moppert: 'Waar is die tuinslang nou toch? Gisteren hing hij nog naast de schuurdeur. Ik moet nu toch echt de groentetuin spuiten, anders verdroogt alles.'
Met zijn handen op z'n knieën rijst hij een beetje overeind, blijft dan even zo staan met een dikke frons tussen zijn ogen... Ja, dat zou kunnen... Misschien heeft Piet, zijn vriend, de tuinslang wel geleend zonder te vragen. Opa laat de boel de boel en springt op z'n brommertje.

Op het wilde landje achter opa's huisje gillen twee indianen: 'Oehoehoehoe!' Het zijn Stefan en Japie. Hun gekleurde verenbossen duiken steeds even boven de bosjes uit. Na een tijdje zijn ze uitgespeeld en besluiten bij opa langs te gaan om een kopje thee te drinken. Wie weet zijn er nog wel een paar krentenbollen te versieren. Opa is er niet. Jammer. Wel kunnen Arendsoog en Snellevoet zijn huisje binnenkomen, want opa heeft de achterdeur opengelaten. Stefan zet maar vast water op.
'Hé, Stefan!' roept Japie, als hij ondertussen de titels van opa's boeken leest. 'Er is ook een boek over indianen bij. Moet je kijken, met allemaal platen.'
Stefan is meteen geïnteresseerd en al gauw zitten ze op de bank voor opa's huisje thee te drinken en te lezen.

Brrr! Brom! Brrm! Opa komt thuis met de tuinslang. Het was precies zoals hij had gedacht. Piet had hem geleend en vergeten terug te brengen. Opa gaat meteen spuiten. Maar, als hij na de groentetuin ook het bloemenperkje voor het huis wil doen, ziet hij tot zijn schrik zijn boek over Indianen op de tuinbank liggen. Wie heeft dat nou toch gedaan? Met zijn mouwen veegt hij liefkozend de paar druppels die er op gekomen zijn af en legt zijn kostbare schat binnen.
Tring, tring! gaat de telefoon. Het is Shirley. Zij is ook al wat kwijt. 'Opa is Stefan soms bij u?' vraagt ze gehaast.
'Ik zou met Annet gaan spelen, maar ik kan mijn rolschaatsen nergens vinden...'
Gelukkig ziet opa net twee indianen voor het raam langs rennen en een van hen heeft inderdaad Shirley's rolschaatsen geleend. Ze liggen in opa's tuin bij het hekje. 
'O, opa!' kreunt Shirley, als ze het hoort, 'Dat doet hij nou iedere keer. Mijn spullen pakken zonder vragen.'
'Wacht maar, kind,' sust opa. 'Dat leren we hem wel af.'

Het is een paar dagen later. Stefan wil met Japie gaan vissen. Er moet een heel grote karper in de sloot zitten. Maar waar is nou toch zijn hengel? Hij zoekt en zoekt, terwijl buiten bij de sloot Opa Krentenbol onder een grote paraplu, met een zak krentenbollen onder handbereik, genietend zit te wachten tot er een grote vis aan zijn geleende hengel komt.

Vraag 1: Waarom moet je altijd vragen of je iets mag lenen?
Vraag 2:  Heb God lief boven alles en je naaste als jezelf. Wat heeft deze uitspraak met het verhaal te maken?

Josine de Jong

 

 

 

 

Kookrubriek 

Een recept uit Peru. Peru is een arm land. Veel mensen wonen in krotten. Op de meeste scholen is geen goed onderwijs. Soms krijgen kinderen nog een pak slaag met de stok. Veel kinderen gaan helemaal niet naar school, omdat er geen geld is en alle schoolspullen zelf gekocht moeten worden. Daardoor zijn er volwassenen die niet kunnen lezen en schrijven. Er zitten heel veel kinderen in een klas, soms wel 50. Ze dragen een uniform: grijze rokken of broeken met een witte bloes en grijze kniekousen met zwarte schoenen. Daarom worden de kinderen wel grijze muizen genoemd.

Bovenstaande schrijft Stefan, die in Peru woont en het volgende recept is van hem:

CEVICHE

Je hebt nodig: Bereiding:
  • Een pond gekookte witte vis
    (kabeljauw)

  • Sap van 5 of 6 citroenen

  • 250 gram uien

  • 1 peper

  • 1 prei

Snijd de gekookte vis in dobbelsteentjes en leg ze in het citroensap. Laat ongeveer een uur staan.
Doe er wat peper en zout bij, de gesneden uien, het pepertje en de prei.

Lekker met gekookte aardappelen en sla.

    

Met af en toe het eten van vis
Is niks mis!

Eet smakelijk - tante Anneke

 

 

Gedicht 2 en 3



Andreas en Simon zijn jarig geweest
het was een geweldig, fantastisch mooi feest.
Weet je wat we hebben gedaan?
We zijn naar de kikkervijver gegaan.

Nu hebben we hier bij ons thuis
vier echte kikkers achter 't huis.
Drie kleine en één grote 
met van die lange poten.

In het vijvertje hier achterhuis
voelen ze zich wel heel goed thuis.
Ze, plonsen, kwebbelen en kwaken
en om het nog leuker te maken............

De haan die kukelt er op los
het lijkt hier wel een dierenbos!
En ‘s morgens worden we niet gewekt.......
maar we worden ons bedje uitgekwekt!!!!!!!

Saapke de Vries

Zo moeder zo zoon…..

 

 

 

 

 

Kijk, hier staat een bloem.
En daar vliegt een zwerm bijen.
En daar zwemt een vis.

Jan-Frans de Vries

   

 

 

 

Vrij verhaal

 
DE VISWEDSTRIJD.

De twee vrienden Tim en Tom zaten op een mooie zomerdag op de stoep voor hun huis te bedenken wat ze zouden gaan doen. Ze hadden vakantie en maakten grote plannen, want er waren natuurlijk een heleboel leuke dingen te bedenken. Dingen waar ze in schooltijd geen tijd voor hadden, want ja, dán moet er geleerd worden.
Maar ze hadden zóveel op hun programma staan, dat ze eigenlijk niet wisten waar ze moesten beginnen.
Plotseling knipte Tim met zijn vingers en riep: “Tom, ik weet het! We gaan een viswedstrijd houden!”.

Tom knipperde eens met zijn ogen alsof hij zijn oren niet kon geloven en zei schamper: “Vissen? Jij? Waar wilde je dat gaan doen? Bij jullie in de tuin in die kleine vijver zeker? Nou, die twee goudvissen zijn snel gevangen”.
“Nee, joh, we gaan natuurlijk naar de rivier! Ze hebben bij de fabriek een schelpenstrandje gemaakt en we hebben ruimte zat. Ga jij onze vriendjes halen; dan ga ik aan mijn moeder vragen of ze limonade en koekjes voor ons heeft. Dat krijg ik wel voor elkaar!”
Tom werd door het enthousiasme van Tim aangestoken en rende weg. Tim liep opgewonden naar zijn moeder en zij was direct voor het plannetje van haar zoon te strikken. Ze zou straks de limonade wel komen brengen. Dat leek haar beter.
Niet lang daarna kwam Tom terug met een grote schare vriendjes en –jawel - één vriendinnetje. Zij was het vriendinnetje van Jordie. Nou, dat was geen punt, 
Esmee mocht ook mee. Eigenlijk vonden de jongens dat wel leuk, maar dat lieten ze natuurlijk niet blijken, want dát vonden ze stom.
Opgewonden vertrok het hele stel naar het strand en al gauw werd er druk gevist. Het gejoel was niet van de lucht als er weer iemand achter het net viste! En als die dobber weer onder water dook of op en neer wipte, werd het wel erg spannend! Zou die vis zich laten vangen, of wist hij weer weg te zwemmen? En er werd natuurlijk ook gejuicht als er een vis gevangen was. Groot of klein, dát maakte niet uit!
Esmee vermaakte zich uitstekend met het zoeken naar de mooiste schelpen die ze maar kon vinden. Ze zag mooie gekleurde, mooi getekende schelpen, hele kleine, maar ook hele grote schelpen. Plotseling zag ze een spierwitte schelp. Esmee pakte hem héél voorzichtig op, want ze was bang dat hij zou breken. Die zou ze heel goed bewaren, want oh wat was hij mooi! Ze hield hem even ademloos in haar handen en stopte hem toen heel voorzichtig in de zak van haar tuinbroek. 
Na een uurtje kwam de moeder van Tim limonade brengen. Ze stond even naar de jongens te kijken en dacht vertederd: “Kijk ze daar nou eens staan. Twaalf stoere en enthousiaste vissers.” En gelijk schoot het door haar gedachten: “Heel vroeger, toen de Here Jezus nog op aarde was, waren er ook vissers. Die moesten op ménsen gaan vissen, want de Here Jezus wilde heel graag dat de mensen van Hem gingen houden.” En dat vissen deden ze natuurlijk niet met een hengel, maar wel met aas: ze vertelden over de Here Jezus! Dát was het aas dat die vissers gebruikten. En de mensen? Ja heel veel mensen aten dat aas op en lieten zich vangen: in de netten van de Here Jezus, want ze wilden heel graag bij Hem horen!
Aan het eind van de ochtend vonden de jongens het genoeg. Ze telden de vissen, die ze gevangen hadden en Jordie had de meeste! En Esmee, wat deed Esmee? Zij was zo trots op Jordie, dat zij hem de grote schat gaf die ze net had gevonden: de mooie witte schelp!
Nadat de jongens de vissen weer voorzichtig in de rivier hadden teruggezet, gingen ze naar huis. Esmee huppelde vrolijk achter hen aan. Ze was blij, want Jordie had blozend haar schelp aangepakt en voorzichtig opgeborgen. Het was goed dat ze dat had gedaan!

Nel Appeldoorn

 

 

 

 

Opmerkelijke opmerkingen

ALS WE

Als we voedsel en kleren delen,
een plaats inruimen voor hongerigen en ontheemden,
hulp geven aan hulpelozen
en raad aan radelozen,
als we in gedachten
een cel delen met een gevangene,
proberen de pijn mee te voelen van een zieke,
als we woordeloos luisteren,
naar wie geen woorden meer heeft,
in navolging van Hem -
dan spreekt Hij ons zalig...

achter de minsten stond Híj.

Kees van Baardewijk

Klik op dit kleine plaatje
 voor de grote kleurplaat

 

 

 

 

Een fabel

Waarom de staart van de beer zo kort is

De vos Reinaard sloop eens door het bos met een grote vis in zijn bek. Toen kwam hij Bruin, de beer tegen en deze vroeg:
“Zo meneer Vos, waar kom jij vandaan?”
“Wel, ik kom van het meer, want ik heb gevist”, antwoordde Reintje en hij liet de vis op de grond vallen. Maar hij zette er meteen een poot op, want hij vertrouwde niemand, zelfs niet die lompe, domme beer.
“Zou vis wel net zo lekker zijn als honing?” vroeg Bruintje, terwijl hij de vis besnuffelde.
“Dat zou ik denken!” antwoordde de vos. “Vis is zoeter en er zitten nooit bijen op!”
“Als ik nu ook eens een vis wil vangen, wat moet ik dan doen?“ vroeg de beer.
“Wel je loopt naar het meer en hakt een gat in het ijs. Dan laat je gewoon je staart in het water hangen, en je wacht maar!” grijnslachte de vos.
“Waarop moet ik dan wachten?” bromde de beer.
“Op vis natuurlijk!” antwoordde de vos, terwijl hij ondeugend lachte.
Toen ging hij er vandoor met de vis weer stevig tussen zijn tanden.

Nu hadden in die tijd alle beren lange pluimstaarten en Bruintje had zelfs een heel mooie! Vrolijk zwaaiend met zijn staart, sjokte hij tussen de hoge dennenbomen door naar het meertje, dat dik bevroren was. Met heel veel moeite hakte hij een gat in het ijs, ging er vlak voor zitten en liet zijn staart in het koude water zakken. Al gauw begon er een vis aan te knabbelen.
“Wel ja, knabbel maar!” bromde de beer. “Straks is het mijn beurt en dan zal ik zo lang aan jou knabbelen, tot er niets meer van je over is”. 
Maar het visje antwoordde niet.
Toen kwam er een grotere vis, die de beer in zijn staart beet.
“Ben je een haring of een paling?” vroeg Bruin.
Maar de grotere vis antwoordde niet.
Toen kwam er een heel grote vis en deze trok zo hard aan Bruintje zijn staart, dat de tranen hem in de ogen sprongen!
“Wat ben jij voor een vis?” brulde hij. Maar de grootste vis antwoordde ook niet.
“Ben je soms een dolfijn of misschien een walvis?” vroeg de beer weer. Maar er kwam geen antwoord. De arme beer werd koud en slaperig. Hij dacht niet meer aan de vos, niet meer aan de vis en zelfs niet meer aan zijn staart in het ijs. Hij gaapte éénmaal, tweemaal, driemaal en……… viel in slaap!
Het werd kouder en kouder, het begon al harder en harder te vriezen en weldra zat de beer zijn staart stevig in het ijs vastgevroren.
Maar Bruintje zelf merkte niets en snurkte, dat het ijs ervan dreunde!
Plotseling vloog een meeuw vlak over het meer. “Ga naar huis! Ga naar huis, voor het te laat is!” krijste hij. Toen werd de beer met een schok wakker en wilde dadelijk opspringen, maar o wat een schrik, zijn staart zat vast en bleef vast zitten in het ijs.
“Dan maar trekken”, zei Bruin, “want als ik los kom, zit er zeker zóveel vis aan mijn staart, dat ik er de hele winter genoeg aan heb.”
En hij rukte en trok net zo lang, tot hij met zijn neus voorover op het ijs viel. Brommend krabbelde hij overeind en keer om zich heen. En wat zag hij?
Geen staart en geen vis, want de vissen hadden zijn lange pluimstaart losgeknabbeld en waren er mee weggezwommen naar de diepte.
En zo komt het, dat tot op deze dag alle beren van de hele wereld maar een heel klein staartje hebben.

 

Hier eindigt het verhaal: want een beer met een korte staart
Is geen langer vertelsel waard.

Van Margaret Sperry uit: “Van Korenrijke Velden”- deel 2

 

 

 

 

Moppentrommel

. . . . . . . . . . Even (glim)lachen . . . . . . . . . . 

In een restaurant. 
“Ober, noemt u dat haringsalade? Er zit geen stukje haring in”.
“Neemt u mij niet kwalijk meneer, maar als u een huzarensalade zou hebben besteld, zou er ook geen enkel stukje huzaar in hebben gezeten”.

“Ober, deze kreeft mist een poot”
“Dat is mogelijk meneer. De kreeften die we opdienen zijn namelijk zo vers, dat we niet kunnen voorkomen, dat ze in de keuken nog met elkaar vechten”.
“Prachtig, breng me dan maar eens één van de winnaars.” 

Ober: “Wij hebben een nieuwe hulp in het restaurant”.
“Is het een jonge?”
“Nee, man, een meisje”.

Uit: “500 moppen voor de jeugd”
Van Jan Willem van Besouw.

 

 

 

Limerick

Er was eens een boer op Terschelling.
Hij had zijn akker op een helling.
De vloedgolf kwam op.
De boer had geen strop.
Maar wel een fiets met een versnelling.

Jan-Frans de Vries

 

 

 

 

Zeshonderd kinderen naar vakantiekampen Achterhoek

DOETINCHEM - Zeker zeshonderd kinderen en jongeren van negen tot zeventien jaar en ouder gaan dit jaar naar een christelijk vakantiekamp in de Achterhoek.
De kampen, die in de zomervakantie worden gehouden, bevatten een mix van sport, spel en activiteiten rond de Bijbel.
Op het terrein van de "OASE" worden deze kampen al tientallen jaren georganiseerd, zo vertelt Bé Ottens, voorzitter van het bestuur van de Stichting voor jeugd en recreatie 'Oase".
Op een schitterende locatie in de bossen van Doetinchem worden zes weken lang drie tot vier kampen tegelijkertijd gehouden. Naast het slapen in tenten is er voldoende uitdaging te vinden op en rond het terrein. Zo is er een speelterrein met kabelbaan, voetbalvelden, tafeltennistafels, veel spelmateriaal, volleybalvelden, fietsen, skelters, etc. Op het terrein woont ook het beheerderechtpaar dat in de zomer dagelijks op het terrein te vinden is. Het is er goed toeven, en misschien vinden gezinnen in hun drukke vakantieprogramma toch nog tijd om hun zoon of dochter een week te laten genieten van de rust in de natuur, maar ook van een actief programma met veel sport en spel en een op de leeftijd aangepast aanbod van bijbelse thema's of, voor de ouderen, bijbelstudie.

Van oudsher worden deze kampen georganiseerd vanuit de zo genoemde "vergaderingen van gelovigen'. Ook nu nog is het zo dat de kampleiding grotendeels hier zijn wortels heeft liggen.
Wanneer mogelijke kampleiding zich aanmeldt, is het in ieder geval zo dat het voor de medewerkers van de stichting Oase duidelijk moet zijn dat het hier om een wedergeboren Christen gaat met een positieve en betrouwbare levenswandel. Hierbij wordt ook naar referenties gevraagd. De uitstraling die de Oasekampen hebben is altijd heel betrouwbaar geweest en de medewerkers doen er alles aan om dit zo te houden!

De kinderen en de jongeren die de kampen bezoeken komen vanuit allerlei al dan niet kerkelijke gezinnen. Iedereen is welkom. De jongeren komen in een groep van maximaal 40 personen terecht en worden ingedeeld in 'tenten' (groepjes) van ongeveer 8 personen met in elke groep één kampleider of kampleidster, op de Oase respectievelijk 'kappies' en 'joffers' genoemd.
Op deze manier is individuele aandacht en begeleiding van de eigen 'kappie' of 'joffer' heel goed mogelijk.

Er zijn aparte weken voor jongens en meisjes, waarbij kinderen van ongeveer dezelfde leeftijd bij elkaar geplaatst worden. Zo zijn er bijvoorbeeld kampen voor 9-11 jarigen, 12 en 13 jarigen enzovoorts. Er zijn aparte jongens- en meisjeskampen, daarbij is relatief nieuw het 'gemengde' kamp voor jongelui vanaf 17 jaar. De primeur hiervan was vorig jaar in 2001 en dit kamp wordt wegens groot succes ook dit jaar georganiseerd en zelfs tweemaal!

Gelukkig zijn er veel enthousiaste vrijwilligers, die willen meewerken als kampleiding bij de Oasekampen. Toch kan het zo zijn dat je na het lezen van dit stukje nieuwsgierig bent geworden: 'zou het iets voor mij zijn om hieraan mee te werken?' Wanneer je vragen hebt over het meedoen als kampleiding kun je contact opnemen met:
Anneke Bras (tel. 0513-551045) voor de meisjeskampen
Dirk Corsèl (tel. 0318-622925) voor de jongenskampen
Deze nummers zijn ook te gebruiken voor algemene inlichtingen over de kampen.

Wanneer u één of meerdere van uw kinderen wilt opgeven of als je je wilt aanmelden om zelf deel te nemen als 'kampeerder', dit geldt voor kinderen vanaf 9 jaar tot en met jongeren die mee willen doen met het 17+ kamp, dan kan contact opgenomen worden met Jaap Zwitser tel. 071-4024691.
Om  een mogelijke teleurstelling te voorkomen volgt hieronder een overzicht van de kampen die nog plaatsen beschikbaar hebben:

8 t/m 13 juli 2002
Meisjes 9 -11 jaar
Meisjes 12 en 13 jaar
Gemengd 17 jaar en ouder

15 t/m 20 juli 2002
Meisjes 9 en 10 jaar
Meisjes 11 en 12 jaar
Meisjes 13 en 14 jaar


29 juli t/m 3 aug. 2002
Jongens 9 – 11 jaar
Jongens 12 en 13 jaar
Jongens 14 en 15 jaar


5 t/m 10 augustus 2002
Jongens 9 – 11 jaar
Jongens 12 en 13 jaar
Jongens 14 en 15 jaar
Jongens 16 jaar en ouder


12 t/m 17 augustus

Jongens 9 – 11 jaar
Jongens 12 en 13 jaar

Voor geïnteresseerde computergebruikers is er ook een website: https://www.oasekampen.nl.

 

 


Bezoek Muurkrantland:

Via bovenstaande link kom je op het internetadres terecht waar de website van de Muurkrant staat en waar je weer lekker kunt rondstruinen.

Geef je dit bericht ook even door aan je papa of mama of wie er in huis verstand heeft van computers? Die kan dan even zorgen dat de link geupdate wordt en dat Muurkrant.org altijd tevoorschijn komt wanneer de browser wordt geopend. Klik maar hier en maak van de Muurkrantwebsite je startpagina.

 

 

 

 

Uitsmijter

DE HERE JEZUS WIL NIET ALLEEN GRAAG
DAT JE VAN HEM HOUDT,
MAAR OOK DAT JE HEM DAT VERTELT.

Nel Appeldoorn

 


 

 

Agenda

MUURKRANT KINDER AGENDA

Zaterdag 27 juli t/m zaterdag 3 augustus 2002
Als verlengstuk van opvoeding via gezin en kerk:
YOUNG EAGLES KINDERKAMP
gericht op Christelijke Gereformeerde Jeugd
maar andere kinderen zijn ook welkom
Op een kampeerterrein in Zelhem
Inlichtingen: Anneke Dorst,
Dinkel 52, 2911 EE Nieuwerkerk a/d IJssel, 0180-320266

 

Maandag 29 juli t/m zaterdag 3 augustus 2002
7-12 jaar
KINDERKAMP
Kosten 102,00 Euro
'Springfield' in Schiermonnikoog
Inlichtingen: 0318-487744
E-mail:
[email protected] of Internet: www.pjbweb.nl

Zaterdag 3 t/m zaterdag 10 augustus 2002
Als verlengstuk van opvoeding via gezin en kerk:
YOUNG EAGLES KINDERKAMP
gericht op Christelijke Gereformeerde Jeugd
maar andere kinderen zijn ook welkom
Op een kampeerterrein in Zelhem
Inlichtingen: Anneke Dorst,
Dinkel 52, 2911 EE Nieuwerkerk a/d IJssel, 0180-320266

Maandag 5 t/m zaterdag 10 augustus 2002
7-12 jaar
KINDERKAMP
Kosten 102,00 Euro
'De Hullen' in Roden
Inlichtingen: 0318-487744
E-mail:
[email protected] of Internet: www.pjbweb.nl

Zaterdag 10 t/m zaterdag 17 augustus 2002
Als verlengstuk van opvoeding via gezin en kerk:
YOUNG EAGLES KINDERKAMP
gericht op Christelijke Gereformeerde Jeugd
maar andere kinderen zijn ook welkom
Op een kampeerterrein in Zelhem
Inlichtingen: Anneke Dorst, Dinkel 52, 2911 EE Nieuwerkerk a/d IJssel, 0180-320266


 

 

Aftiteling

Aan deze KinderMuurkrant werkten mee:

 
Anneke Methorst (hoofdredactie)
Björn Keizer (illustraties)
Margrietschool (lezers schrijven)
Henk, Lana Romy, Desmond (uit het gastenboek)
Edith Bosch (muurkrantland, lay-out)
Elly Zuiderveld-Nieman (lied)
Marijke Donkers, Saapke de Vries (gedicht)
Jan-Willem de Vries (gedicht, limerick)
Margaret Sperry (fabel)
Stefan, Anneke Methorst (kookrubriek)
Nel Appeldoorn (binnenvaller, uitsmijter, verhaal, )
Josine de Jong (opa Krentenbol, bijbelverhaal)
Kees van Baardewijk (opmerkelijke opmerkingen)
Jan Willem van Besouw (moppentrommel)
Wim Bootsma (adressenbeheer, agenda)

De overige medewerkers zijn:

André Reinink (computerbeheer)
Edith Bosch (webmaster  
Gerard IJsselstein (beheer links muurkrantwebsite https://www.evangelie-links.com/)
Herman van Rhijn  (adviseur van de computerrobots)
Peter Besemer (automatiseringsadviseur)
Stefan Bosch (ontwerp: Muurkrant-logo)

 

Sponsor

    (stelt de computerrobots gratis beschikbaar)

 


Kinder Muur Krant


HEB JE VRAGEN, SUGGESTIES, OP- OF AANMERKINGEN?
SCHRIJF, E-MAIL, BEL OF FAX DAN NAAR:

Algemeen Correspondentieadres Muurkrant:
Spiegelstraat 62
7552 MR Hengelo
telefoon & fax: 074-2420948
e-mailadres: [email protected]
internetsite:

BEN JIJ OOK BLIJ MET DE MUURKRANT?
MAAK DAN EENS,
SAMEN MET JE OUDERS EEN DONATIE OVER!
BIJ VOORBAAT DANK.

Rekeningnummer: 81.89.64 t.n.v. Startkwalificatie te Hengelo (O)
o.v.v. 'donatie muurkrant'